قتله

/qatale/

لغت نامه دهخدا

( قتلة ) قتلة. [ ق ِ ل َ ] ( ع مص ) قتل. کشتن. ( منتهی الارب ). رجوع به قتل شود.

قتلة. [ ق ِل َ ] ( ع اِ ) هیأت کشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

قتلة. [ ق َ ت َ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ قاتل.

فرهنگ فارسی

جمع قاتل
( صفت ) جمع قاتل : قتله حسین بن علی ع .

فرهنگ عمید

= قاتل

گویش مازنی

/ghatele/ غذایی که با شیر و تخم مرغ و برنج درست شود

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی قَتَلَهُ: او را کشت
ریشه کلمه:
قتل (۱۷۰ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس