وودلاون جین دو زن جوانی بود که جسدش در ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۶ در وودلاون، بالتیمور کانتی مریلند کشف شد. قربانی به حوزه های ماساچوست و نیویورک ارتباط داده شد. تحقیقات متنوعی روی این پرونده انجام شد. پیشرفت های اخیر نشان می دهند که او احتمالاً نوجوانی بوده که از آمریکای جنوبی یا مرکزی مهاجرت کرده بوده و در جاماییکا پلین ماساچوست زندگی می کرده است. اگرچه خانواده او هنوز مشخص نشده است. در سال ۲۰۱۶ مرکز بین المللی کودکان گمشده بیان کرد که ممکن است او در زمان حیات از اسم «جزمین» یا «جزی» استفاده می کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
علی رغم تلاش های زیاد، جسد او هرگز تعیین هویت نشد. قاتل یا قاتلین نیز هیچ وقت مشخص نشدند.
در ۲ سپتامبر ۱۹۷۶ ساعت ۱۰:۲۰ صبح جسد یک دختر ۱۵ تا ۳۰ ساله پیدا شد که در میان یک ملحفه سفید پیچیده شده بود. او کتک خورده بود، موردتجاوز قرار گرفته و خفه شده بود. تجاوز شدید بود و موجب خونریزی گشته بود. احتمالاً او در محل دیگری کشته شده بود و بعد به داگوود رود نزدیک دروازه پشتی یک قبرستان آورده شده است. احتمال دارد یک فورد سری ئی که یک ساعت قبل از کشف، نزدیک محل جسد دیده شده بود، به پرونده مرتبط باشد.
قربانی یک مهره سنگی فیروزه ای به گردن داشت که به یک طناب پوستی وصل بود. بعلاوه دو کلید با خود داشت ( احتمالاً یکی برای خانه و یکی برای در اصلی ) که به یک سنجاق قفلی وصل بودند و در جیب شلوار جینش قرار داشتند. او یک بلوز سفید، یک سوتین سفید و جوراب های بلند راه راه داشت. یک لنگه کفش پوست ماری بنددار و یک کفی نزدیک جسد پیدا شد که احتمالاً متعلق به قربانی بوده است. چند تکه لباس دیگر هم نزدیک قربانی یافت شد.
دو سربند و یک کیسه بذر چمن روی صورتش بود. این ها از پشت دور گردنش گره زده شده بودند. یک سربند آبی و سفید بود و دیگری نارنجی و سفید. سربند نارنجی - سفید سوراخ هایی متناسب با چشم ها و بینی قربانی داشتند. غیر از کیسه روی صورتش، یک تکه از کیسه بذر چمن داخل گلویش پیدا شد. احتمالاً این مسئله و خفگی با طناب عامل مرگ بوده است. عبارت «بذر چمن شرکت مزرعه ای بورو، لکسینگتون، ماس» روی کیسه بود. بعلاوه دست های قربانی با نوعی باند به شیوه ای پیشرفته پشت سرش گره زده شده بود.
مقدار بسیار زیادی از یک داروی مسکن در شکم قربانی پیدا شد. کلرپرومازین برای درمان شیزوفرنی بکار می رود و این مسئله ما را به این نظریه می رساند که قربانی یا قاتل با یک مؤسسه روانی ارتباط داشته است. بعلاوه ملحفه ای که دور جسد بود مخصوص مراکز درمان بیماران سرپایی بود.
... [مشاهده متن کامل]
علی رغم تلاش های زیاد، جسد او هرگز تعیین هویت نشد. قاتل یا قاتلین نیز هیچ وقت مشخص نشدند.
در ۲ سپتامبر ۱۹۷۶ ساعت ۱۰:۲۰ صبح جسد یک دختر ۱۵ تا ۳۰ ساله پیدا شد که در میان یک ملحفه سفید پیچیده شده بود. او کتک خورده بود، موردتجاوز قرار گرفته و خفه شده بود. تجاوز شدید بود و موجب خونریزی گشته بود. احتمالاً او در محل دیگری کشته شده بود و بعد به داگوود رود نزدیک دروازه پشتی یک قبرستان آورده شده است. احتمال دارد یک فورد سری ئی که یک ساعت قبل از کشف، نزدیک محل جسد دیده شده بود، به پرونده مرتبط باشد.
قربانی یک مهره سنگی فیروزه ای به گردن داشت که به یک طناب پوستی وصل بود. بعلاوه دو کلید با خود داشت ( احتمالاً یکی برای خانه و یکی برای در اصلی ) که به یک سنجاق قفلی وصل بودند و در جیب شلوار جینش قرار داشتند. او یک بلوز سفید، یک سوتین سفید و جوراب های بلند راه راه داشت. یک لنگه کفش پوست ماری بنددار و یک کفی نزدیک جسد پیدا شد که احتمالاً متعلق به قربانی بوده است. چند تکه لباس دیگر هم نزدیک قربانی یافت شد.
دو سربند و یک کیسه بذر چمن روی صورتش بود. این ها از پشت دور گردنش گره زده شده بودند. یک سربند آبی و سفید بود و دیگری نارنجی و سفید. سربند نارنجی - سفید سوراخ هایی متناسب با چشم ها و بینی قربانی داشتند. غیر از کیسه روی صورتش، یک تکه از کیسه بذر چمن داخل گلویش پیدا شد. احتمالاً این مسئله و خفگی با طناب عامل مرگ بوده است. عبارت «بذر چمن شرکت مزرعه ای بورو، لکسینگتون، ماس» روی کیسه بود. بعلاوه دست های قربانی با نوعی باند به شیوه ای پیشرفته پشت سرش گره زده شده بود.
مقدار بسیار زیادی از یک داروی مسکن در شکم قربانی پیدا شد. کلرپرومازین برای درمان شیزوفرنی بکار می رود و این مسئله ما را به این نظریه می رساند که قربانی یا قاتل با یک مؤسسه روانی ارتباط داشته است. بعلاوه ملحفه ای که دور جسد بود مخصوص مراکز درمان بیماران سرپایی بود.
