قتل عام هاشیم پورا یک واقعه کشتار جمعی است که در ۲۲ می ۱۹۸۷ در نزدیکی شهر میروت واقع در ایالت اوتار پرادش، در کشور هند رخ داده است. این واقعه بخشی از جریان شورش همگانی ۱۹۸۷ میروت که از مارس تا ژوئن ۱۹۸۷ اتفاق افتاد و منجر به کشته شدن ۳۵۰ نفر شد، بوده است. گفته می شود که ۱۹ نفر از پرسنل نیروهای پلیس مسلح ایالتی ( پی اِی سی ) ۴۲ جوان مسلمان را از محله ای به نام هاشیم پورا در شهر جمع کرده و آنها را به حومه شهر برده بودند، سپس با خونسردی به آنها شلیک کرده و اجساد آنها را در کانال های آب آن اطراف انداخته بودند. چند روز بعد، اجساد مرده آن جوانان مسلمان شناور در کانال های آب پیدا شده بود و پلیس برای تحقیقات بیشتر پرونده قتلی در این مورد تشکیل داد. سرانجام آن ۱۹ مأمور پلیس، در به قتل رساندن آن جوانان مسلمان متهم شناخته شدند. در ماه می ۲۰۰۰، ۱۶ نفر از آن ۱۹ مأمور خود را تسلیم دولت کردند و بعد با قید وثیقه آزاد شدند. این در حالی بود که سه متهم دیگر در این فاصله زمانی فوت کرده بودند. در سال ۲۰۰۲، دیوان عالی هند دستور داد که دادرسی این پرونده از دادگاه بخش قاضی آباد به یک دادگاه محلی در مجتمع قضایی تیس هازاری واقع در دهلی منتقل شود.
... [مشاهده متن کامل]
در ۲۱ مارس ۲۰۱۵، همه ۱۶ مرد متهم در پرونده قتل عام هاشیم پورای ۱۹۸۷ توسط دادگاه تیس هازاری به دلیل عدم وجود شواهد کافی تبرئه شدند. دادگاه بر این نکته تأکید داشت که بازماندگان این واقعه، نتوانسته اند هیچ یک از پرسنل پی اِی سی متهم در این پرونده را شناسایی کنند. در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۸، دادگاه عالی دهلی حکم صادر شده از جانب دادگاه تیس هازاری را مردود اعلام کرد و آن ۱۶ نفر از پرسنل پی اِی سی را در این قتل عام مجرم تشخیص داد، در نتیجه آنها را به حبس ابد محکوم نمود.
«هر کسی که قدرت بدنی و هیکل خوبی داشت، انتخاب می شد. در حالی که پیرترها و کودکان از گروه جدا و آزاد می شدند. جوانان را در یک گروه جمع کردند و سوار یک کامیون زرد رنگ متعلق به پی اِی سی کردند. » . . «آنها را از کامیون پیاده کردند و به هر کدام دوبار شلیک کرده و اجسادشان را در رود گنگا انداختند. »
- گفته های محمد عثمان، شاهد و بازمانده این واقعه، ۲۰۰۷
پس از گسترش شورش ها در آوریل ۱۹۸۷ به سرتاسر میروت، این کشمکش ها همگانی شد و همه قشرها اجتماع را درگیر کرد. به همین خاطر پی اِی سی برای مقابله با شورش ها اعزام شد، اما با کمتر شدن درگیری ها کنار کشید. اگرچه در ۱۹ می، هنگامی که ۱۰ نفر به دلیل افزایش آتش افروزی ها کشته شدند، درگیری ها دوباره بالا گرفت. به همین خاطر، از نیروهای نظامی خواسته شد تا وارد عمل شده و در منطقه مستقر شوند. در همان روز هفت گروهان از نیروهای پشتیبان مرکزی پلیس به شهر رسیدند، در همان اثنا ۳۰ گروهان از نیروهای پی اِی سی نیز به سرعت وارد عمل شدند و حکومت نظامی نامحدودی در شهرها اعلام شد. روز بعد، آشوبگران سالن سینمای گولمرگ را به آتش کشیدند که منجر به افزایش میزان تلفات به ۲۲ کشته و ۷۵ زخمی شد. با وخیم تر شدن اوضاع، در ۲۰ می ۱۹۸۷ به نیروهای نظامی دستور داده شد که به هر کسی که حکومت نظامی را زیر پا گذاشته و بیرون بیاید، تیراندازی کنند.
... [مشاهده متن کامل]
در ۲۱ مارس ۲۰۱۵، همه ۱۶ مرد متهم در پرونده قتل عام هاشیم پورای ۱۹۸۷ توسط دادگاه تیس هازاری به دلیل عدم وجود شواهد کافی تبرئه شدند. دادگاه بر این نکته تأکید داشت که بازماندگان این واقعه، نتوانسته اند هیچ یک از پرسنل پی اِی سی متهم در این پرونده را شناسایی کنند. در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۸، دادگاه عالی دهلی حکم صادر شده از جانب دادگاه تیس هازاری را مردود اعلام کرد و آن ۱۶ نفر از پرسنل پی اِی سی را در این قتل عام مجرم تشخیص داد، در نتیجه آنها را به حبس ابد محکوم نمود.
«هر کسی که قدرت بدنی و هیکل خوبی داشت، انتخاب می شد. در حالی که پیرترها و کودکان از گروه جدا و آزاد می شدند. جوانان را در یک گروه جمع کردند و سوار یک کامیون زرد رنگ متعلق به پی اِی سی کردند. » . . «آنها را از کامیون پیاده کردند و به هر کدام دوبار شلیک کرده و اجسادشان را در رود گنگا انداختند. »
- گفته های محمد عثمان، شاهد و بازمانده این واقعه، ۲۰۰۷
پس از گسترش شورش ها در آوریل ۱۹۸۷ به سرتاسر میروت، این کشمکش ها همگانی شد و همه قشرها اجتماع را درگیر کرد. به همین خاطر پی اِی سی برای مقابله با شورش ها اعزام شد، اما با کمتر شدن درگیری ها کنار کشید. اگرچه در ۱۹ می، هنگامی که ۱۰ نفر به دلیل افزایش آتش افروزی ها کشته شدند، درگیری ها دوباره بالا گرفت. به همین خاطر، از نیروهای نظامی خواسته شد تا وارد عمل شده و در منطقه مستقر شوند. در همان روز هفت گروهان از نیروهای پشتیبان مرکزی پلیس به شهر رسیدند، در همان اثنا ۳۰ گروهان از نیروهای پی اِی سی نیز به سرعت وارد عمل شدند و حکومت نظامی نامحدودی در شهرها اعلام شد. روز بعد، آشوبگران سالن سینمای گولمرگ را به آتش کشیدند که منجر به افزایش میزان تلفات به ۲۲ کشته و ۷۵ زخمی شد. با وخیم تر شدن اوضاع، در ۲۰ می ۱۹۸۷ به نیروهای نظامی دستور داده شد که به هر کسی که حکومت نظامی را زیر پا گذاشته و بیرون بیاید، تیراندازی کنند.
