قبیله کنانه

[ویکی اهل البیت] آنها از نسل کنانه بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مضر بودند که در اطراف مکه زندگی می­کردند. کنانه دارای بطون زیادی بود که اشرف آنها قریش است.
کنانه و خزاعه در جنگ با جرهم با هم متحد شده و با مشارکت هم جرهم را شکست داده از مکه اخراج کردند. بعد از شکست جرهم رسماً تولیت امور کعبه بدست خزاعه افتاد با این حال کنانه نیز در امور مکه مشارکت داشتند.
قصی بن کلاب جد چهارم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و پیشوای قریش در مکه داماد حُلَیل بن حُبشیّه، آخرین امیرخُزاعی مکه و متولی کعبه بود. حلیل در آستانه مرگ ، قصی را نزد خود خواند و ولایت بیت الله الحرام و کلیدداری خانه کعبه را به او واگذارد، اما پس از مرگش خزاعه کلید کعبه را که نزد حبّی بود، گرفتند و مانع قصی شدند. قصی برای گرفتن حق خویش از قریش و بنی کنانه و برادر مادری خود رزاح و حامیان او یاری خواست و در نهایت بر خزاعه پیروز گردید.
سپس قصی قریش را از اطراف مکه گرد آورد و در مکه جای داد و منازل کنانه (بنی­ بکر) را بین­شان تقسیم کرد. بنی­ بکر از کار قصی در بیرون انداختن­شان از مکه عصبانی بودند و همواره مترصد فرصتی بودند تا قریش را از حرم بیرون کنند تا این که سرانجام با مطّلب بن قصی بن کلاب از در صلح درآمده جزء احابیش و هم­­پیمانان قریش درآمدند.