قبیله بابری

[ویکی فقه] بابُری (یا بابُر، بابَر، مفرد بابُریَ)، از قبایل پشتو که در اصل در رشته کوه های سلیمان می زیستند و امروزه در اطراف پراکنده شده اند.
سرزمین اصلی آن ها در پاکستان و در نوار مرزی میان ایالت مرزی شمال غربی و بلوچستان است که از رشته کوه های سلیمان تا دامنه های درجات در اطراف چودهوَنْ ادامه دارد، و گفته می شود تیره هایی از این قبیله از قرن هشتم در این محل سکونت داشته اند.
جمعیت قبیله بابر
جمعیت قبیله را در پایان قرن سیزدهم به مقادیر کاملاً متفاوتی تخمین زده اند؛ راورتی رقم شش تا هفت هزار خانوار را پیشنهاد می کند، که اغراق آمیز به نظر می رسد، در حالی که ستاد فرماندهی ارتش انگلیس در هند به هفتصد مرد جنگی اشاره می کند، و این رقم حاکی از جمعیتی به مراتب کمتر، یعنی حدود چهار تا پنج هزار نفر است.
شغل قبیله بابری
گزارش های اواخر قرن دوازدهم به این سو حاکی از آن است که این قبیله مدتهای مدید در داد و ستدهای میان آسیای مرکزی و هند مشارکت داشته اند.
علل مهاجرت بابری ها
...