قبیحه

/qabihe/

معنی انگلیسی:
shameful act

لغت نامه دهخدا

( قبیحة ) قبیحة. [ ق َ ح َ] ( ع ص ) مؤنث قبیح. زشت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، قبائح. قِباح. ( منتهی الارب ): ناقة قبیحةالشخب ؛ شترماده فراخ سوراخ پستان. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

مونث قبیح، قباح و قبائح جمع
( صفت ) مونث قبیح : اعمال قبیح .

فرهنگ عمید

= قبیح

پیشنهاد کاربران

بپرس