قبوه

لغت نامه دهخدا

( قبوة ) قبوة. [ ق َ وَ ] ( ع اِمص ) پیوستگی میان دو لب و ضم کردن حرف را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس