قبول حقارت

خواری بردن. [ خوا / خا ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) تحمل خواری کردن. قبول پستی کردن. ( یادداشت مؤلف ) :
یکی را چو من دل بدست کسی
گرو بود و می برد خواری بسی.
سعدی ( گلستان ) .