قبوص. [ ق َ ] ( ع ص ) اسب استوارخلقت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || اسب سخت تیز و تند که چون تازند آن را جز نوک سم وی بزمین نرسد. ( منتهی الارب ). اسب سخت تند و تیز که چون بر وی هی کنند جز نوک سمب آن به زمین نرسد. ( ناظم الاطباء ).
