قبوحه

لغت نامه دهخدا

( قبوحة ) قبوحة. [ ق ُ ح َ ] ( ع مص ) قبوح. قبح. قُباح. زشتی. زشت گردیدن. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس