قبق انداز

لغت نامه دهخدا

قبق انداز. [ ق َ ب َ ] ( نف مرکب ) تیرانداز. هدف زننده. ( آنندراج ). رجوع به قبق و قباق افکنی شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که قپق اندازی کند تیر انداز هدف زننده .

پیشنهاد کاربران

بپرس