قبطی

قِبْطی (Copt)
بازماندۀ مصریانی که در قرن ۱م به مسیحیت گرویدند و پس از غلبۀ عرب ها بر مصر اسلام را نپذیرفتند. آنان اکنون اقلیتی (نزدیک ده درصد) از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. زبان قبطی از خانوادۀ زبان های حامی ـ سامی است. از زبان مصریان باستان مشتق شده و زبان آیینی کلیسای قبطی است. آن را با الفبای یونانی و چند حرف دیگری که از خط دِموتی گرفته اند می نویسند. رئیس کلیسای قبطی بطریق (اسقف اعظم) اسکندریه است. از ۱۹۷۱ شنودای سوم (۱۹۲۳ـ ) صدوهفدهمین پاپ اسکندریه است. انورسادات رئیس جمهور مصر در ۱۹۸۱ او را به زندان انداخت و مسلمانان با او مخالف اند. پیش از غلبۀ عرب ها، اغلب مسیحیان مصر عقاید مونوفیزیتی یا تک سرشت باورانه داشتند و به عبارت دیگر عیسی مسیح را نه دارای دو وجه الهی و انسانی، بلکه دارای یک طبیعت واحد می دانستند. هنگامی که شورای خالکدون (۴۵۱م) این عقاید آنان را محکوم کرد، انشعاب کردند و مورد سرکوب جناح ارتُدوکس قرار گرفتند که به دلایل مذهبی و نیز وطن پرستانه با آن مخالف بودند. آنان به آسانی به سلطۀ عرب ها تن دادند اما بعد اربابان جدید نیز دست به سرکوب آن ها زد. اغلب شهرنشین اند و با جامه ها و رسم های متفاوتشان از مسلمانان متمایزند. ازدواج های آنان معمولاً با هم کیشانشان است.