قبضی

لغت نامه دهخدا

قبضی. [ ق ِ ب ِض ْ ضا ] ( ع اِمص ) نوعی از دویدگی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

قبضی. [ ق َ ضی ی ] ( ص نسبی ) نسبت است به قبض و آن خاندانی است از رعین. ( سمعانی ).

قبضی. [ ق َ ضی ی ] ( اِخ ) زیادبن تمران مکنی به ابوعبید که بقول ابن یونس در فتح مصر حاضر بوده است. ( الانساب سمعانی ).

قبضی. [ ق َ ضی ی ] ( اِخ ) عبیدبن زیادبن تمران رعینی از محدثان است. وی از رویفع بن ثابت و عقبةبن عامر صحابه رسول خدا صلی اﷲ علیه و سلم روایت دارد و از او حیوةبن شرع روایت میکند. ( الانساب سمعانی ).

فرهنگ فارسی

عبید بن زیاد بن تمران رعینی از محدثان است .

پیشنهاد کاربران

بپرس