قبضه ٔ بهرامی

لغت نامه دهخدا

قبضه بهرامی. [ ق َ ض َ / ض ِ ی ِ ب َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی از گرفت قبضه کمان است و آن چنان باشد که به خنصر و بنصر و وسطی قبضه را گرفت مینمایند و سبابه و ابهام را حلقه وار کرده چند تیربان میگیرند تا بوقت زود افکنی هر بار بکشیدن تیر از ترکش نیفتد و این گرفت قبضه کمان منسوب است به بهرام که یکی از استادان فن تیراندازی بوده است. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نوعی از گرفت قبضه مکان است و آن چنان باشد که بخنصر و بنصر و وسطی قبضه را گرفت مینمایند .

پیشنهاد کاربران

بپرس