[ویکی فقه] قبس من کتاب غیاث سلطان الوری لسکان الثری (کتاب). مؤلف کتاب "قبس من غیاث سلطان الوری لسکان الثری فی قضاء ما فات من الصلوات" علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن طاووس حسینی( م ۶۶۴ ق) است، این کتاب قسمتی از کتاب غیاث سلطان الوری لسکان الثری علی بن طاوس است که در بردارنده ۲۴ روایت در مورد نماز میت و اضافاتی از مؤلف است که شهید اوّل( م ۷۸۶ ق) با اضافات و تغییراتی که در آن داده است آن را در کتاب الذکری مطرح کرده است.
سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس، از نوادگان امام حسن مجتبی و امام سجاد علیهما السلام در روز ۱۵ محرم سال۵۸۹هجری در شهر حله به دنیا آمد. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایی و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب می شد.ابتدای تحصیلات سید ابن طاووس در شهر حله بود که از محضر پدر و جد خود، ورام بن ابی فراس علوم مقدماتی را آموخت. سید با درکی قوی و هوشی سرشار قدم در راه علم نهاد و در اندک زمانی از تمام هم شاگردیهای خود سبقت گرفت. وی در کشف المحجة می گوید: « وقتی من وارد کلاس شدم آنچه را دیگران در طول چند سال آموخته بودند، در یک سال آموختم و از آنان پیشی گرفتم.» او مدت دو سال و نیم به تحصیل فقه پرداخت و پس از آن خود را از استاد بی نیاز دید و بقیه کتب فقهی عصر خویش را به تنهایی مطالعه نمود. سید ابن طاووس در بین علما و مردم زمان خویش از احترام خاصی برخوردار بود. او علاوه بر اینکه فقیهی نام آور بود ادیبی گرانقدر و شاعری توانا شمرده می شد، گرچه شهرت اصلی او در زهد و تقوی و عرفان اوست و اکثر تألیفات او در موضوع ادعیه و زیارات می باشد. سید کتابخانه بزرگ و بی نظیری داشت که از جدش به ارث برده بود و او به گفتۀ خودش تمام آن کتابها را مطالعه کرده یا درس گرفته بود.
موضوع کتاب
این کتاب قسمتی از کتاب غیاث سلطان الوری لسکان الثری علی بن طاوس است که در بردارنده ۲۴ روایت در مورد نماز میت و اضافاتی از مؤلف است که شهید اول ( م ۷۸۶ ق) با اضافات و تغییراتی که در آن داده است آن را در کتاب الذکری مطرح کرده است.اینکه این کتاب تنها قطعه ای از کتاب غیاث سلطان الوری است از آنجا معلوم می شود که برخی از عبارات آن که به مطلبی از کتاب اشاره می کند در این قطعه نیامده است. ابن طاوس در قسمتی از اجازه اش تنها اثر فقهی خود را در این کتاب دانسته و علت خودداری از فتوا دادن را عظمت مسئولیت آن و احتمال اشتباه ذکر نموده است.
اهمیت کتاب
این کتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهای بزرگ واقع شده و بزرگانی همچون شهید اوّل( م ۷۸۶ ق) در الذکری، محقق سبزواری ( م ۱۰۹۰ ق) در ذخیرة المعاد فاضل هندی ( م ۱۱۳۵ ق) در کشف اللثام شیخ یوسف بحرانی ( م ۱۱۸۶ ق) در الحدائق الناظرة ، ، سید جواد عاملی ( م ۱۲۲۶ ق) در مفتاح الکرامة محقق قمی ( م ۱۲۳۱ ق) در غنائم الایام محقق نراقی ( م ۱۲۴۵ ق) در مستند الشیعه شیخ محمد حسن نجفی ( م ۱۲۶۶ ق) در جواهر الکلام شیخ انصاری ( م ۱۲۸۱ ق) در کتاب الطهارة آقا رضا همدانی ( م ۱۳۲۳ ق) در مصباح الفقیه سید محسن حکیم ( م ۱۳۹۰ ق) در مستمسک العروة الوثقی و غیر آن، این قطعه را به صورت کامل ذکر و احادیث آن را بررسی نموده اند.همچنین در کتب حدیثی مثل بحار الانوار و وسائل الشیع ه نیز این کتاب مطرح شده است.در کتابهای الحدائق الناظرة و الذخیرة در نقل مطالب کتاب غیاث سلطان الوری علاوه بر ۲۴ روایتی که مخصوص به نماز میت است، ۱۰ روایت که بحث نماز میت را بطریق عام اثبات می کند و همینطور ۴ روایت که نماز میت را دینی دانسته که باید قضا شود نیز مطرح شده است اما در کتاب الذکری صرفا ۲۴ روایت به این کتاب نسبت داده شده و آن دو دسته روایت دیگر، جزء این کتاب به شمار نیامده است.این کتاب در عین اختصار و ایجاز از ارزش علمی والایی بر خوردار است تا جائیکه مؤلف در متن اجازه اش در بیان ارزش این کتاب می نویسد: کتاب لم یکتب مثله .
کتاب المضایقة و المواسعة
...
سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس، از نوادگان امام حسن مجتبی و امام سجاد علیهما السلام در روز ۱۵ محرم سال۵۸۹هجری در شهر حله به دنیا آمد. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایی و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب می شد.ابتدای تحصیلات سید ابن طاووس در شهر حله بود که از محضر پدر و جد خود، ورام بن ابی فراس علوم مقدماتی را آموخت. سید با درکی قوی و هوشی سرشار قدم در راه علم نهاد و در اندک زمانی از تمام هم شاگردیهای خود سبقت گرفت. وی در کشف المحجة می گوید: « وقتی من وارد کلاس شدم آنچه را دیگران در طول چند سال آموخته بودند، در یک سال آموختم و از آنان پیشی گرفتم.» او مدت دو سال و نیم به تحصیل فقه پرداخت و پس از آن خود را از استاد بی نیاز دید و بقیه کتب فقهی عصر خویش را به تنهایی مطالعه نمود. سید ابن طاووس در بین علما و مردم زمان خویش از احترام خاصی برخوردار بود. او علاوه بر اینکه فقیهی نام آور بود ادیبی گرانقدر و شاعری توانا شمرده می شد، گرچه شهرت اصلی او در زهد و تقوی و عرفان اوست و اکثر تألیفات او در موضوع ادعیه و زیارات می باشد. سید کتابخانه بزرگ و بی نظیری داشت که از جدش به ارث برده بود و او به گفتۀ خودش تمام آن کتابها را مطالعه کرده یا درس گرفته بود.
موضوع کتاب
این کتاب قسمتی از کتاب غیاث سلطان الوری لسکان الثری علی بن طاوس است که در بردارنده ۲۴ روایت در مورد نماز میت و اضافاتی از مؤلف است که شهید اول ( م ۷۸۶ ق) با اضافات و تغییراتی که در آن داده است آن را در کتاب الذکری مطرح کرده است.اینکه این کتاب تنها قطعه ای از کتاب غیاث سلطان الوری است از آنجا معلوم می شود که برخی از عبارات آن که به مطلبی از کتاب اشاره می کند در این قطعه نیامده است. ابن طاوس در قسمتی از اجازه اش تنها اثر فقهی خود را در این کتاب دانسته و علت خودداری از فتوا دادن را عظمت مسئولیت آن و احتمال اشتباه ذکر نموده است.
اهمیت کتاب
این کتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهای بزرگ واقع شده و بزرگانی همچون شهید اوّل( م ۷۸۶ ق) در الذکری، محقق سبزواری ( م ۱۰۹۰ ق) در ذخیرة المعاد فاضل هندی ( م ۱۱۳۵ ق) در کشف اللثام شیخ یوسف بحرانی ( م ۱۱۸۶ ق) در الحدائق الناظرة ، ، سید جواد عاملی ( م ۱۲۲۶ ق) در مفتاح الکرامة محقق قمی ( م ۱۲۳۱ ق) در غنائم الایام محقق نراقی ( م ۱۲۴۵ ق) در مستند الشیعه شیخ محمد حسن نجفی ( م ۱۲۶۶ ق) در جواهر الکلام شیخ انصاری ( م ۱۲۸۱ ق) در کتاب الطهارة آقا رضا همدانی ( م ۱۳۲۳ ق) در مصباح الفقیه سید محسن حکیم ( م ۱۳۹۰ ق) در مستمسک العروة الوثقی و غیر آن، این قطعه را به صورت کامل ذکر و احادیث آن را بررسی نموده اند.همچنین در کتب حدیثی مثل بحار الانوار و وسائل الشیع ه نیز این کتاب مطرح شده است.در کتابهای الحدائق الناظرة و الذخیرة در نقل مطالب کتاب غیاث سلطان الوری علاوه بر ۲۴ روایتی که مخصوص به نماز میت است، ۱۰ روایت که بحث نماز میت را بطریق عام اثبات می کند و همینطور ۴ روایت که نماز میت را دینی دانسته که باید قضا شود نیز مطرح شده است اما در کتاب الذکری صرفا ۲۴ روایت به این کتاب نسبت داده شده و آن دو دسته روایت دیگر، جزء این کتاب به شمار نیامده است.این کتاب در عین اختصار و ایجاز از ارزش علمی والایی بر خوردار است تا جائیکه مؤلف در متن اجازه اش در بیان ارزش این کتاب می نویسد: کتاب لم یکتب مثله .
کتاب المضایقة و المواسعة
...