قبراء

لغت نامه دهخدا

قبراء. [ ق ُ ] ( ع اِ ) قُبَّر. چکاوک.رجوع به قبر و قبرة شود. ج ، قبائر. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس