قبح تصریح

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قبح تصریح به زشتی ذکر صریح بعضی از امور اطلاق می شود و از اسباب استعمال کنایه می باشد.
برای پرهیز از ذکر نام بعضی از زشتی ها، با کنایه به آن اشاره می شود و آن را «قبح تصریح» می نامند و از «اسباب کنایه» است؛ همان گونه که قرآن از «جماع» به واژه های ذیل تعبیر آورده است:۱. مباشرت : (فالآن باشروهن) ؛۲. لمس : (او لامستم النساء) ؛۳. اتیان: (نسآؤکم حرث لکم فاتوا حرثکم انی شئتم) ؛۴. وعده سری: (ولکن لا تواعدوهن سرا) ؛۵. دخول: (من نسآئکم اللاتی دخلتم بهن) ؛۶. رفث : (احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسآئکم).

پیشنهاد کاربران

بپرس