قباطی

لغت نامه دهخدا

قباطی. [ ق َ / ق َب ْ با ] ( اِخ ) ناحیه ای بود در سرمن رای. فراهم آمدنگاه اهل فساد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس