قایم راندن. [ ی ِ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از زبونی و تسلیم شدن. ( حاشیه وحید بر خسرو و شیرین ). - به قایم راندن ؛ کنایه از زبون شدن : به حیرت مانده مجنون در خیالش به قایم رانده لیلی با جمالش.
نظامی.
فرهنگ فارسی
کنایه از زبونی و تسلیم شدن
پیشنهاد کاربران
قایم:خانه ای در شطرنج که شاه در آن کیش و مات می گردد