قایق رانی با کانو

دانشنامه آزاد فارسی

قایق رانی با کانو (canoeing)
ورزشِ راندنِ قایقی سبک، کم عمق و با دو انتهای تیز که با پارو یا بادبان هدایت می شود. امروزه قایق های کانو از الیاف شیشه ای (فایبرگلاس) ساخته می شوند؛ اما در گذشته از چوب ساخته می شدند و پوششی از پوست درختان یا حیوانات داشتند. این ورزش از قرن ۱۹ در انگلستان متداول شد. دو نوع کانو وجود دارد که عبارت اند از کایاک و کانویِ کانادایی. شکل کایاک برگرفته از قایق های اینوئیت است و تیغۀ آب شکن و جایی برای نشستن قایق ران دارد؛ اما کانوی کانادایی تیغۀ آب شکن ندارد و قایق ران در قایق زانو می زند. تعداد قایق رانان یک تا چهار نفر است. افزون بر قایق رانی سرعت در مسیر مستقیم، مسابقۀ قایق رانی در مسیر مارپیچ نیز برگزار می شود. در مسابقۀ مارپیچ، تعدادی دروازه در مسیر وجود دارد که باید از آن ها عبور کرد. این دروازه ها که تعداد آن ها به ۳۰ هم می رسد، در بخش های تنداب و اطراف صخره های مصنوعی مسیر قرار دارند. در صورت تماس با تیرهای دروازه یا عبور نکردن از دروازه، برای قایق ران جریمۀ زمانی در نظر گرفته و چند ثانیه به مدت مسابقه افزوده می شود. از ۱۹۳۶ قایق رانی با کانو در شمار بازی های المپیک قرار گرفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس