قایش قورشاق روستایی است که در دامنه کوه حیدربابا و در بخش قره چمن شهرستان بستان آباد استان آذربایجان شرقی واقع گردیده این روستا همان روستای مادری محمدحسین شهریار یا همان محمد حسین بهجت تبریزی می باشد که این شاعر ایرانی، دوران کودکی خویش را در آن گذرانده و با الهام از خاطرات کودکی خود در این روستا و همچنین روستای پدری اش، خشکناب دست به خلق منظومهٔ حیدر بابایه سلام زد.
این روستا در دهستان عباس شرقی قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت آن ۱۰۰ نفر ( ۳۵ خانوار ) بوده است. [ ۲]
شهریار در مقدمهٔ کتابش[ ۳] می نویسد: کوه به آسمان ها نزدیک تر است. کوه مهبط وحی انبیاء و از برجسته ترین شاهکارهای طبیعت است. آبی که در شکاف کوه از جگر صخره ها می تراود صاف تر و زلال تر است. کوه را با طبع و همت هنرمندان نسبت و پیوندی ست، حیدربابا کوه است. حیدربابا، اسم کوهی است روبروی دهکدهٔ قایش قورشاق یا گهوارهٔ خاطرات من که در کنار رودخانه در فاصلهٔ میان قره چمن معروف و دهکدهٔ شنگل آباد واقع شده. حیدربابا در این شعر به عنوان یک کدخدای دائمی دهکده استخدام می شود که همیشه مسلط بوده و چون چشم تاریخ شاهد وقایع و ضبط کنندهٔ اعمال مردم است و نیز می تواند ناله های شاعر را در آسمان ها منعکس کرده و به گوش همهٔ آفاق برساند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین روستا در دهستان عباس شرقی قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت آن ۱۰۰ نفر ( ۳۵ خانوار ) بوده است. [ ۲]
شهریار در مقدمهٔ کتابش[ ۳] می نویسد: کوه به آسمان ها نزدیک تر است. کوه مهبط وحی انبیاء و از برجسته ترین شاهکارهای طبیعت است. آبی که در شکاف کوه از جگر صخره ها می تراود صاف تر و زلال تر است. کوه را با طبع و همت هنرمندان نسبت و پیوندی ست، حیدربابا کوه است. حیدربابا، اسم کوهی است روبروی دهکدهٔ قایش قورشاق یا گهوارهٔ خاطرات من که در کنار رودخانه در فاصلهٔ میان قره چمن معروف و دهکدهٔ شنگل آباد واقع شده. حیدربابا در این شعر به عنوان یک کدخدای دائمی دهکده استخدام می شود که همیشه مسلط بوده و چون چشم تاریخ شاهد وقایع و ضبط کنندهٔ اعمال مردم است و نیز می تواند ناله های شاعر را در آسمان ها منعکس کرده و به گوش همهٔ آفاق برساند.
wiki: قایش قورشاق