قاچاق انسان در هند ( انگلیسی: Human trafficking in India ) یک اصطلاح چتری است که معمولاً برای کوچک جلوه دادن سوء استفاده جنسی بکار می رود. [ ۱]
ماده ۳، پاراگراف ( a ) در قانون هند پروتکل ممنوعیت، سرکوب و مجازات قاچاق انسان را بدین ترتیب شرح می دهد: قاچاق افراد جهت استخدام، حمل و نقل، انتقال، نگهداری یا پذیرش افراد، با تهدید یا استفاده از زور یا سایر اشکال اجبار، آدم ربایی، تقلب، فریب، سوء استفاده از قدرت یا موقعیت آسیب پذیری یا پرداخت یا دریافت و دادن مزایا برای دستیابی به رضایت فردی که دارای کنترل فرد دیگری است. استثمار و بهره کشی از فرد شامل بهره برداری از دیگران جهت فحشاء یا سایر اشکال استثمار جنسی، کار اجباری یا برده داری یا شیوه های مشابه برده داری، یا برداشتن قسمتی از ارگان بدن می باشد. [ ۲]
قاچاق انسان در هند، اگر چه طبق قوانین هند غیرقانونی، اما همچنان یک مشکل اساسی باقی مانده است. مردم به طور غیرقانونی جهت استثمار تجارتی جنسی و کار اجباری قاچاق می شوند. اگر چه هیچ مطالعه قابل اعتمادی در مورد کار انجام نشده است، سازمان های غیردولتی برآورد کرده اند که ۲۰ تا ۶۵ میلیون هندی تحت تأثیر این مشکل قرار دارند. مردان، زنان و کودکان در هند به دلایل گوناگون قاچاق می شوند. زنان و دختران در داخل کشور به منظور استثمار جنسی تجاری و ازدواج اجباری، به ویژه در مناطقی که نسبت تعداد مردان به زنان بشدت پائین است، قاچاق می شود. مردان و پسران برای اهداف کارگری قاچاق می شوند و ممکن است توسط قاچاقچیان مورد سوءاستفاده جنسی هم قرار بگیرند. این افراد به عنوان قاچاقچی، کارشناسان ماساژ، اسکورت و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. بخش قابل توجهی از کودکان به عنوان کارگران کارخانه، خدمتکار خانگی، گدا و کارگر کشاورزی مورد سوء استفاده قرار می گیرند، و بعضی از گروه های تروریستی و شورشی آنها را مورد استفاده قرار می دهند. هند نیز یک کشور مقصد برای زنان و دختران نپالی و بنگلادشی است که به منظور استثمار جنسی تجاری به این کشور قاچاق می شوند. کودکان نپالی نیز برای کار اجباری در نمایشگاه های سیرک به هند می روند. زنان هند به منظور استثمار جنسی تجاری به خاورمیانه قاچاق می شوند. مهاجران هندی که هر ساله با میل خود به خاورمیانه و اروپا برای کار به عنوان خدمتکاران خانگی و کارگران کم مهارت می روند ممکن است بخشی از صنعت قاچاق انسان باشند. در چنین مواردی، کارگران ممکن است به روشهای جعلی استخدام شده باشند که آن ها را مستقیماً به شرایط کار اجباری و از جمله اسارت بدهی ( تعهد شخص به انجام کار یا خدمات به عنوان ضمانت برای بازپرداخت بدهی ) سوق می دهد. در موارد دیگر، بدهی های بالا برای پرداخت هزینه های استخدام، آن ها را نسبت به استثمار توسط کارفرمایان در کشورهای مقصد آسیب پذیر می سازد، جایی که برخی از آنها تحت شرایط بهره کشی غیرقانونی قرار می گیرند، از جمله عدم پرداخت دستمزد، محدودیت های تردد، نگهداری غیرقانونی گذرنامه، و سوء استفاده فیزیکی یا جنسی. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفماده ۳، پاراگراف ( a ) در قانون هند پروتکل ممنوعیت، سرکوب و مجازات قاچاق انسان را بدین ترتیب شرح می دهد: قاچاق افراد جهت استخدام، حمل و نقل، انتقال، نگهداری یا پذیرش افراد، با تهدید یا استفاده از زور یا سایر اشکال اجبار، آدم ربایی، تقلب، فریب، سوء استفاده از قدرت یا موقعیت آسیب پذیری یا پرداخت یا دریافت و دادن مزایا برای دستیابی به رضایت فردی که دارای کنترل فرد دیگری است. استثمار و بهره کشی از فرد شامل بهره برداری از دیگران جهت فحشاء یا سایر اشکال استثمار جنسی، کار اجباری یا برده داری یا شیوه های مشابه برده داری، یا برداشتن قسمتی از ارگان بدن می باشد. [ ۲]
قاچاق انسان در هند، اگر چه طبق قوانین هند غیرقانونی، اما همچنان یک مشکل اساسی باقی مانده است. مردم به طور غیرقانونی جهت استثمار تجارتی جنسی و کار اجباری قاچاق می شوند. اگر چه هیچ مطالعه قابل اعتمادی در مورد کار انجام نشده است، سازمان های غیردولتی برآورد کرده اند که ۲۰ تا ۶۵ میلیون هندی تحت تأثیر این مشکل قرار دارند. مردان، زنان و کودکان در هند به دلایل گوناگون قاچاق می شوند. زنان و دختران در داخل کشور به منظور استثمار جنسی تجاری و ازدواج اجباری، به ویژه در مناطقی که نسبت تعداد مردان به زنان بشدت پائین است، قاچاق می شود. مردان و پسران برای اهداف کارگری قاچاق می شوند و ممکن است توسط قاچاقچیان مورد سوءاستفاده جنسی هم قرار بگیرند. این افراد به عنوان قاچاقچی، کارشناسان ماساژ، اسکورت و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. بخش قابل توجهی از کودکان به عنوان کارگران کارخانه، خدمتکار خانگی، گدا و کارگر کشاورزی مورد سوء استفاده قرار می گیرند، و بعضی از گروه های تروریستی و شورشی آنها را مورد استفاده قرار می دهند. هند نیز یک کشور مقصد برای زنان و دختران نپالی و بنگلادشی است که به منظور استثمار جنسی تجاری به این کشور قاچاق می شوند. کودکان نپالی نیز برای کار اجباری در نمایشگاه های سیرک به هند می روند. زنان هند به منظور استثمار جنسی تجاری به خاورمیانه قاچاق می شوند. مهاجران هندی که هر ساله با میل خود به خاورمیانه و اروپا برای کار به عنوان خدمتکاران خانگی و کارگران کم مهارت می روند ممکن است بخشی از صنعت قاچاق انسان باشند. در چنین مواردی، کارگران ممکن است به روشهای جعلی استخدام شده باشند که آن ها را مستقیماً به شرایط کار اجباری و از جمله اسارت بدهی ( تعهد شخص به انجام کار یا خدمات به عنوان ضمانت برای بازپرداخت بدهی ) سوق می دهد. در موارد دیگر، بدهی های بالا برای پرداخت هزینه های استخدام، آن ها را نسبت به استثمار توسط کارفرمایان در کشورهای مقصد آسیب پذیر می سازد، جایی که برخی از آنها تحت شرایط بهره کشی غیرقانونی قرار می گیرند، از جمله عدم پرداخت دستمزد، محدودیت های تردد، نگهداری غیرقانونی گذرنامه، و سوء استفاده فیزیکی یا جنسی. [ ۳]
wiki: قاچاق انسان در هند