قاچاق انسان در بنگلادش ( انگلیسی: Human trafficking in Bangladesh ) به عنوان منبع و ترانزیت برای مردان، زنان و کودکانی است که در معرض قاچاق انسان قرار دارند، می باشد. قربانیان به ویژه برای کار اجباری و فحشا اجباری قاچاق می شوند. تعداد قابل توجهی از قربانیان قاچاق بنگلادش افرادی هستند که برای کار در خارج از کشور استخدام می شوند، بدین ترتیب که با پیشنهادهای استخدام جعلی مواجه می شوند، و متعاقباً تحت شرایط کار اجباری یا اسارت مورد سوء استفاده قرار می گیرند. کودکان - هم پسر و هم دختر - در بنگلادش برای استثمار جنسی تجاری، کار در ازای پول قرضی و کار اجباری قاچاق می شوند. برخی از کودکان توسط پدر و مادرشان به اسارت درمی آیند، در حالی که برخی دیگر از طریق فریب و تهدید فیزیکی به کار اجباری یا استثمار جنسی تجاری، کشانده می شوند. زنان و کودکان از بنگلادش برای بهره برداری جنسی تجاری به هند قاچاق می شوند.
مردان و زنان بنگلادشی با رغبت به عربستان سعودی، بحرین، کویت، امارات متحده عربی، قطر، عراق، لبنان، مالزی، لیبریا، و کشورهای دیگر برای کار، اغلب تحت شرایط قانونی و قراردادی مهاجرت می کنند. بیشتر افرادی که به دنبال استخدام در خارج از کشور از طریق کانال های قانونی هستند، به ۷۲۴ مؤسسه استخدامی متعلق به اتحادیه موسسات استخدام بین المللی بنگلادش ( BAIRA ) مراجعه می کنند. این آژانس ها به طور قانونی مجاز به استخدام کارگران در مشاغل کم درآمد می باشند و به کارگران در اینگونه مشاغل کم درآمد معمولاً بین ۱۱۰ تا ۱۵۰ دلار در ماه می پردازند. با این حال، براساس گزارش سازمان های غیردولتی، بسیاری از کارگران برای اینگونه استخدامها مبلغ ۶۰۰۰ دلار رشوه می پردازند. گزارش اخیر سازمان عفو بین الملل در مالزی نشان داد که بنگلادشی ها بیش از سه برابر هزینه استخدام کارگران مهاجر سایر کشورها که برای کار در مالزی استخدام شده اند را هزینه می کند.
سازمان های غیردولتی گزارش می دهند که بسیاری از کارگران مهاجر بنگلادش قربانی تقلبات در استخدام هستند، از جمله هزینه های گزاف استخدام که اغلب از طریق نمایش شرایط استخدام تقلبی انجام می گیرد. سازمان بین المللی کار ILO به این نتیجه رسیده است که هزینه های استخدامی بالا موجب افزایش آسیب پذیری کارگران مهاجر فراملی می شود. زنان به طور معمول به عنوان خدمتکار داخلی بکار گرفته می شوند؛ برخی بنگلادشی ها خود را در شرایط کار اجباری در مقابل بدهی می یابند، که در آن ها با محدودیت هایی در رابطه با جابجائی، عدم پرداخت حقوق ها، تهدیدها، و سوءاستفاده جنسی یا سوءرفتار مواجه می شوند. برخی از زنان بنگلادش که در خارج از کشور استخدام می شوند، متعاقباً جهت استثمار جنسی تجاری قاچاق می شوند. کودکان و بزرگسالان بنگلادشی در داخل کشور به منظور استثمار جنسی تجاری، خدمتکاری و کار در ازای پول قرض گرفته شده، قاچاق می شوند. گزارش های اخیر حاکی از آن است که بسیاری از مالکان روسپی خانه ها، زنان بنگلادشی را با داروهای مضر با عوارض جانبی معتاد می کنند تا اینکه آن ها را برای مشتریان خود جذاب تر کنند، گزارش شده است که این دارو توسط ۹۰ درصد زنان در روسپی خانه های بنگلادش مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمردان و زنان بنگلادشی با رغبت به عربستان سعودی، بحرین، کویت، امارات متحده عربی، قطر، عراق، لبنان، مالزی، لیبریا، و کشورهای دیگر برای کار، اغلب تحت شرایط قانونی و قراردادی مهاجرت می کنند. بیشتر افرادی که به دنبال استخدام در خارج از کشور از طریق کانال های قانونی هستند، به ۷۲۴ مؤسسه استخدامی متعلق به اتحادیه موسسات استخدام بین المللی بنگلادش ( BAIRA ) مراجعه می کنند. این آژانس ها به طور قانونی مجاز به استخدام کارگران در مشاغل کم درآمد می باشند و به کارگران در اینگونه مشاغل کم درآمد معمولاً بین ۱۱۰ تا ۱۵۰ دلار در ماه می پردازند. با این حال، براساس گزارش سازمان های غیردولتی، بسیاری از کارگران برای اینگونه استخدامها مبلغ ۶۰۰۰ دلار رشوه می پردازند. گزارش اخیر سازمان عفو بین الملل در مالزی نشان داد که بنگلادشی ها بیش از سه برابر هزینه استخدام کارگران مهاجر سایر کشورها که برای کار در مالزی استخدام شده اند را هزینه می کند.
سازمان های غیردولتی گزارش می دهند که بسیاری از کارگران مهاجر بنگلادش قربانی تقلبات در استخدام هستند، از جمله هزینه های گزاف استخدام که اغلب از طریق نمایش شرایط استخدام تقلبی انجام می گیرد. سازمان بین المللی کار ILO به این نتیجه رسیده است که هزینه های استخدامی بالا موجب افزایش آسیب پذیری کارگران مهاجر فراملی می شود. زنان به طور معمول به عنوان خدمتکار داخلی بکار گرفته می شوند؛ برخی بنگلادشی ها خود را در شرایط کار اجباری در مقابل بدهی می یابند، که در آن ها با محدودیت هایی در رابطه با جابجائی، عدم پرداخت حقوق ها، تهدیدها، و سوءاستفاده جنسی یا سوءرفتار مواجه می شوند. برخی از زنان بنگلادش که در خارج از کشور استخدام می شوند، متعاقباً جهت استثمار جنسی تجاری قاچاق می شوند. کودکان و بزرگسالان بنگلادشی در داخل کشور به منظور استثمار جنسی تجاری، خدمتکاری و کار در ازای پول قرض گرفته شده، قاچاق می شوند. گزارش های اخیر حاکی از آن است که بسیاری از مالکان روسپی خانه ها، زنان بنگلادشی را با داروهای مضر با عوارض جانبی معتاد می کنند تا اینکه آن ها را برای مشتریان خود جذاب تر کنند، گزارش شده است که این دارو توسط ۹۰ درصد زنان در روسپی خانه های بنگلادش مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۱]
wiki: قاچاق انسان در بنگلادش