قاپان

لغت نامه دهخدا

قاپان. ( ترکی اِ ) قپان. کپان :
یکی دیبا فروریزد ز رزمه
یکی دینار برسنجد بقاپان.
عنصری.
رجوع به قپان شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ترازویی که یک پله دارد و بجای پله دیگر سنگ را از شاهین آن آویزند قسطاس .

پیشنهاد کاربران

بپرس