قانون گزار

بایستار: قانون.
بایستار چیزی است که از بایستگی ها و نابایستگی ها پرده برمی دارد و به ما ( باید و نبایدها ) را به ما می گوید: قانون.
بایستار: بایستن، بایست ار؛ به مانند: گفتار، پندار، کردار، ساختار و. . .
پارسی توان واژه سازی بالایی دارد، پارسی را پاس بداریم: )

ابوالحسن نجفی در کتاب غلط ننویسیم در مورد انتخاب نگارش صحیح “گذاشتن ( گذاردن ) ” و “گزاردن” این گونه می نویسد:
[عده ای گمان می کنند که اگر گذاشتن دلالت بر عملی عینی و ملموس نکند یا، به بیان دیگر، اگر مفعول آن جسم نباشد، باید با حرف “ز” نوشته شود. مثلاً قانون یا بدعت یا بنیان چون جسم عینی و ملموسی نیست در ترکیب با این فعل لابد می شود قانون گزار یا بدعت گذار یا بنیان گزار. این تصور نادرست در وهله ی نخست ناشی از خلط معنای حقیقی و معنای مجازی گذاشتن و در وهله ی بعد ناشی از خلط معنای این فعل با معنای گزاردن است.
... [مشاهده متن کامل]

آنچه باید گذاشته شود و برای دیگران است گذار و قرار است بگذاریم تا دیگران استفاده کنند
آنچه باید بجا آورده شود و برای خودمان است گزار

سلام به همهء عزیزانی که نظر گذاشتن!
اگه معانی رو درست بکار ببریم معلوم میشه که قانون گذار درسته یا قانون گذار.
فقط اینجا جایی نیست که توش سدیقه کاربرد داشته باشه.
یعنی من بگم: یه عمره من اشتباه کردم ولفظ رو اشتباه بکار بردم، زشته که الآن بگم اشتباه کردم!آبروم میره!
... [مشاهده متن کامل]

سلام
اگر معنای به جا آوردن اراده کنیم از حرف ( ز ) استفاده می کنیم. مانند : نماز گزار ، شکر گزار
اما اگر معنای قرار دادن در نظر داشته باشیم از حرف ( ذ ) در این گونه کلمات بکار می بریم.
مثل : کتاب را در قفسه گذاشتم.

بنظرم جفتش درسته ، مثلا مجلس قانون گذاری می کند ( وضع میکند، قرار می دهد ) و دولت قانون گزار است ( اجرا می کند، بجا می آورد )

بعنوان دانشجوی رشته حقوق هنوز با این مشکل مواجه که املای صحیحش کدومه اساتید تاکید دارن که قانونگزار درسته خودمم موافقم چون مصدر گذار به معنی هشتن ونهادنه مقنن درقانونگزار قانون رو بطورفیزیکی جایی نمیزاره بلکه وضع میکنه پس قانونگزار صحیح تربنظرمیرسه

قانونگزار صحیح است. همانند خبرگزار. یعنی وضع کردن و یا ادا کرد و یا نهادن و اعمال کردن و انجام دادن.
گذاشتن به معنی قراردادن فیزیکی.

گزاردن به معنی بجا آوردن و انجام دادن است، مثلا شکرگزار کسی است که شکر بجای می آورد و سپاسگزار کسی است که سپاس می گوید، همچنین نمازگزار و . . . اما قانون می بایست وضع شود و گذاشته شود نه آنکه گزارده شود، بنابراین قانونگذار صحیح است. بمعنی کسی که قانون را وضع می کند.

کسی که قانون را به وجود می آورد