قانون ولف

قانون وُلف یک تئوری است از جراح و آناتومیست آلمانی قرن نوزدهم، ژولیوس ولف ( ۱۸۳۶–۱۹۰۲ ) ، که بیان می کند استخوان های یک انسان یا حیوان سالم خود را با میزان فشار و باری که بر آن ها تحمیل می شود سازگار می کنند. [ ۱] اگر میزان فشار روی یک استخوان زیاد باشد آن استخوان خود را در طول زمان بازسازی می کند تا قویتر شده و بتواند آن فشار را تحمل کند. [ ۲] معماری داخلی استخوان ها بر اثر فشار وارده خارجی بر غشای استخوان، خود را سازگار کرده و احتمالاً ضخیم تر می شوند. عکس این مسئله نیز درست است یعنی با کاهش فشار بر استخوان ها، آن ها نیز در طول زمان ضعیف تر می شوند؛ ادامه این مسئله از لحاظ متابولیکی هزینه کمتری دربردارد و انگیزه لازم برای تغییر و افزایش انباشتگی استخوان از بین می رود. [ ۳]
• قانون دیویس بیان می کند که بافت نرم خود را با نیازهایی که بر آن تحمیل می شود سازگار می کند.
• اصلاح شده قانون ولف: نمونه فیزیولوژی یوتا ( تئوری مکانواستت ) از هارولد فراست
• دستی که بازیکن تنیس معمولاً راکت را با آن می گیرد قویتر از دست دیگر اوست. بدن بازیکن تنیس استخوان های آن دست را به علت اینکه تحت فشار بیشتری قرار می گیرد قوی تر می کند.
• کسانی که موج سواری می کنند معمولاً با زانو روی تخته موج سواری خود نشسته و با دست در آب حرکت می کنند. این مسئله غالباً باعث به وجود آمدن استخوان های اضافه به علت فشار تخته موج سواری می شود.
• فضانوردانی که مدت زمان طولانی را در فضا به سر می برند با استخوان های بسیار ضعیف تر از قبل به زمین برمی گردند که این به علت نبود جاذبه و به طبع آن نبودن فشار بر استخوان های آنهاست.
• استخوان های وزنه بردان به علت تمریناتشان غالباً دارای چگالی بیشتری نسبت به افراد عادی است. [ ۴]
• هنرمندان هنرهای رزمی که در تمرین های خود ضربه های بسیاری به اشیاء وارد می کنند ( همچون ضربه آرنج، مشت و غیره ) استخوان هایی که فشار بالای ضربه بر آن ها وارد می شود چگالی بیشتری دارند. به این مسئله تغییر شکل استخوان می گویند.