قانون نامۀ ناپلئون (Code Napoléon)
(یا: قانون مدنی ناپلئون) عنوان رسمی که در ۱۸۰۷ به قوانین مدنی فرانسه، که در مارس ۱۸۰۴ به تصویب رسید و همچنان در فرانسه جاری است، اطلاق شد. این اصطلاح برای کل قوانین فرانسه، که مرکب از پنج قانون نامه در زمینۀ امور مدنی و تجاری و جزایی است، نیز به کار می رود که بین سال های ۱۸۰۴ و ۱۸۱۱ رسماً اعلام شدند. پیش نویس نخستین آن در ۱۷۹۳، متعاقب انقلاب فرانسه، تکمیل شد، اما کنوانسیون ملی آن را تصویب نکرد و وظیفۀ تهیۀ پیش نویسی دیگر در ژوئیۀ ۱۸۰۰ به مجمعی مرکب از برجسته ترین قضات فرانسه محول شد. این پیش نویس طی چهار ماه تکمیل شد و، در نهایت، با وجود مخالفت های فراوان به تصویب رسید. این قانون نامه به افتخار ناپلئون، که در صورت بندی آن نقش داشت، به نام وی نام گذاری شد. قانون نامۀ ناپلئون مصالحه ای است بین قوانین جاری، عموماً ژرمنی، متعلق به شمال فرانسه و قوانین رومیِ مناطق جنوب و شرق کشور. کشورهایی چون کانادا (در ایالت کِبِک)، هلند، ایتالیا، اسپانیا، برخی کشورهای امریکای لاتین، و ایالت لوئیزیانای امریکا از این شیوه پیروی کردند.
(یا: قانون مدنی ناپلئون) عنوان رسمی که در ۱۸۰۷ به قوانین مدنی فرانسه، که در مارس ۱۸۰۴ به تصویب رسید و همچنان در فرانسه جاری است، اطلاق شد. این اصطلاح برای کل قوانین فرانسه، که مرکب از پنج قانون نامه در زمینۀ امور مدنی و تجاری و جزایی است، نیز به کار می رود که بین سال های ۱۸۰۴ و ۱۸۱۱ رسماً اعلام شدند. پیش نویس نخستین آن در ۱۷۹۳، متعاقب انقلاب فرانسه، تکمیل شد، اما کنوانسیون ملی آن را تصویب نکرد و وظیفۀ تهیۀ پیش نویسی دیگر در ژوئیۀ ۱۸۰۰ به مجمعی مرکب از برجسته ترین قضات فرانسه محول شد. این پیش نویس طی چهار ماه تکمیل شد و، در نهایت، با وجود مخالفت های فراوان به تصویب رسید. این قانون نامه به افتخار ناپلئون، که در صورت بندی آن نقش داشت، به نام وی نام گذاری شد. قانون نامۀ ناپلئون مصالحه ای است بین قوانین جاری، عموماً ژرمنی، متعلق به شمال فرانسه و قوانین رومیِ مناطق جنوب و شرق کشور. کشورهایی چون کانادا (در ایالت کِبِک)، هلند، ایتالیا، اسپانیا، برخی کشورهای امریکای لاتین، و ایالت لوئیزیانای امریکا از این شیوه پیروی کردند.
wikijoo: قانون_نامه_ناپلیون