قانون میهن دوستی ( به انگلیسی: PATRIOT Act ) بلافاصله بعد از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در کنگره آمریکا مطرح شد و با رای بسیار بالا به تصویب نمایندگان سنا و کنگره آمریکا رسید و بعد از امضای رئیس جمهور به قانون لازم الاجرا تبدیل شد. نام کامل این قانون اتحاد و تقویت آمریکا با ارائه ابزارهای مناسب مورد نیاز برای رهگیری و جلوگیری از تروریسم ( یو اِس اِی پاتریوت ) قانون ۲۰۰۱ ( به انگلیسی: Uniting and Strengthening America by Providing Appropriate Tools Required to Intercept and Obstruct Terrorism ( USA PATRIOT ) Act of 2001 ) است، این قانون با الحاق مفاد متعددی به قوانین مربوط به مهاجرت و امنیت در واقع مقررات مربوط به اقامت، تابعیت و مهاجرت شهروندان غیرآمریکایی مقیم آمریکا را سخت می کند و به دستگاه مجریه اجازه می دهد که آزادانه تر از گذشته و به بهانه ضرورت امنیتی به اقدام پیشگیرانه در داخل آمریکا دست بزند.
... [مشاهده متن کامل]
به طور کلی، این قانون شامل سه ماده اصلی بود:
• افزایش توانایی های نظارتی مجری قانون، از جمله با شنود تلفن های داخلی و بین المللی؛
• ارتباط بین سازمانی آسان تر برای اینکه آژانس های فدرال به طور مؤثرتری از همه منابع موجود در تلاش های ضدتروریسم استفاده کنند. و
• افزایش مجازات برای جنایات تروریسم و فهرست گسترده ای از فعالیت هایی که واجد شرایط اتهامات تروریسم هستند.
این قانون به دلیل مجوز بازداشت نامحدود بدون محاکمه مهاجران، و به دلیل مجوزی که به مجریان قانون برای جستجوی اموال و سوابق بدون مجوز، رضایت یا آگاهی داده شده، بحث برانگیز است. ( اگرچه به طور کلی، آنها برای انجام بازرسی نیاز به حکم یا رضایت دارند. ) از زمان تصویب آن، چندین چالش قانونی علیه این قانون مطرح شده است و دادگاه های فدرال حکم داده اند که تعدادی از مقررات مغایر قانون اساسی است.
مخالفان در ابراز این مسئله که در پی حملات ۱۱ سپتامبر این لایحه فرصت طلبانه تصویب شد صریح الهجه بوده اند، و معتقدند که بحث اندکی در خصوص آن انجام شده است. آنان تصویب این لایحه در سنا را عجولانه می دانند.
حجم عمدهٔ مخالفت ها با قانون در فیلم مایکل مور به نام فارنهایت ۹/۱۱ بازگو شده است. در یکی از صحنه های فیلم نمایندهٔ مجلس جیم مک دورمت ادعا می کند که هیچ سناتوری متن آن را نخوانده است و جان کانیرز می گوید که «ما بیشتر قانون را نخواندیم. می دانید اگر واقعاً هر قانونی را که تصویب می کنیم بخوانیم چقدر می شود؟»
... [مشاهده متن کامل]
به طور کلی، این قانون شامل سه ماده اصلی بود:
• افزایش توانایی های نظارتی مجری قانون، از جمله با شنود تلفن های داخلی و بین المللی؛
• ارتباط بین سازمانی آسان تر برای اینکه آژانس های فدرال به طور مؤثرتری از همه منابع موجود در تلاش های ضدتروریسم استفاده کنند. و
• افزایش مجازات برای جنایات تروریسم و فهرست گسترده ای از فعالیت هایی که واجد شرایط اتهامات تروریسم هستند.
این قانون به دلیل مجوز بازداشت نامحدود بدون محاکمه مهاجران، و به دلیل مجوزی که به مجریان قانون برای جستجوی اموال و سوابق بدون مجوز، رضایت یا آگاهی داده شده، بحث برانگیز است. ( اگرچه به طور کلی، آنها برای انجام بازرسی نیاز به حکم یا رضایت دارند. ) از زمان تصویب آن، چندین چالش قانونی علیه این قانون مطرح شده است و دادگاه های فدرال حکم داده اند که تعدادی از مقررات مغایر قانون اساسی است.
مخالفان در ابراز این مسئله که در پی حملات ۱۱ سپتامبر این لایحه فرصت طلبانه تصویب شد صریح الهجه بوده اند، و معتقدند که بحث اندکی در خصوص آن انجام شده است. آنان تصویب این لایحه در سنا را عجولانه می دانند.
حجم عمدهٔ مخالفت ها با قانون در فیلم مایکل مور به نام فارنهایت ۹/۱۱ بازگو شده است. در یکی از صحنه های فیلم نمایندهٔ مجلس جیم مک دورمت ادعا می کند که هیچ سناتوری متن آن را نخوانده است و جان کانیرز می گوید که «ما بیشتر قانون را نخواندیم. می دانید اگر واقعاً هر قانونی را که تصویب می کنیم بخوانیم چقدر می شود؟»
