قانون شاهنشاهی

[ویکی نور] قانون شاهنشاهی اثر ادریس بن حسام الدین بدلیسی (متوفی 926ق) از جمله ذخایر گران بهای نثر بلیغ فارسی و یکی از مظاهر درخشان اندیشه، فرهنگ و ادب ایرانی، در موضوع اخلاق کشورداری است که توسط عبدالله مسعودی آرانی تصحیح شده است.
کتاب مشتمل است بر پیش گفتار مصحح، مقدمه مولف و چهار مقصد است. مقدمه دارای دو قضیه و هر کدام از مقاصد نیز مشتمل بر زیر مجموعه هایی است.
نثر کتاب لطیف و استوار است، با کلماتی ظریف و ملایم که در آن هر موضوعی به قدر لازم شرح شده است. نویسنده با هنرمندی به آیات قرآنی و احادیث نبوی و گفته ها و سروده های بزرگانی چون سعدی و اوحدی مراغه ای و مولانا و سنایی استشهاد کرده و با عبارات مسجع و موازنه ها و قرینه سازی های دل انگیز و دیگر محسنات لفظی خواننده را مشعوف و به خواندن مشتاق می سازد.
مولف در این کتاب، سیاست را از زاویه شریعت نگریسته است و سخنان او همراه با وعظ و اندرز است. او مسلمانی پاک اعتقاد و پارساخوی و پایبند به تعالیم آسمانی است که به بلاغت فارسی و عربی آشنایی و تسلط کافی دارد و این همه به خوبی در کتابش جلوه گر است.
نویسنده در مقدمه به توضیح خلافت ربانی و تصدیق نیاز نظام جهان به سلطنت و جهان بانی افراد انسانی پرداخته است. سپس مثنوی ای در ثنای آل عثمان سروده است. وی در ادامه خود را اهل فقر و نیازمندی و خادم علوم دینی معرفی کرده و کتابش را قانون شاهنشاهی نامیده است.