قانون تابعیت کانادا

قانون تابعیت کانادا ( انگلیسی: Canadian nationality law ) شرایطی را که طبق آن یک فرد دارای تابعیت کانادا است، مشخص می کند. قانون اصلی تعیین کننده ضوابط تابعیت، قانون شهروندی است که در روز۱۵ فوریه ۱۹۷۷ اجرایی شد و بر تمام استان ها و قلمروهای کانادا حاکم است.
به غیر از چند مورد بسیار کم، کمابیش تمام افرادی که در کشور متولد شوند به طور خودکار در بدو تولد شهروند محسوب می شوند. اتباع خارجی ممکن است بعد از دست کم، سه سال زندگی در کانادا و در اختیار داشتن اقامت دائم و نشان دادن چیرگی خود بر زبان انگلیسی یا فرانسوی، ممکن است تابعیت را کسب کنند.
برخورداری بر اساس تولد، نژاد یا فرزند خواندگی
کمابیش تمام افرادی که در کانادا متولد می شوند، [ ۱] از جمله افرادی که در حریم هوایی، پهنه آبی داخلی و تحت قلمرو کانادا، [ ۲] و در کشتی ها و هواپیماهایی که تحت حاکمیت کانادا به ثبت رسیده اند به دنیا می آیند، [ ۳] بر اساس شرط تولد در کانادا، شهروندی را دریافت می کنند. تنها استثنا برای کودکانی است که دارای والدینی هستند که تبعه کشورهای دیگر بوده و دست کم یکی از والدین او در استخدام مراکز مرتبط با امور خارجی آن دولت، کارمند وزارت خارجه یا سازمانی هستند که مصونیت دیپلماتیک دارند و روش شرط تولد در کانادا برای دریافت شهروندی، در مورد این کودکان صدق نمی کند. [ ۴]