قانون تابعیت مالت

قانون تابعیت مالت ( انگلیسی: Maltese nationality law ) شرایطی را که طبق آن یک فرد دارای تابعیت مالت است، مشخص می کند. قانون اصلی تعیین کننده ضوابط تابعیت قانون شهروندی مالت است که در روز ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۴ اجرایی شد. مالت عضو کشورهای اتحادیه اروپا است و تمام افرادی که دارای تابعیت مالت هستند، شهروند اتحادیه اروپا محسوب می شوند. این افراد اجازه زیستن و کار به صورت خودکار و دائم در هر کشور عضو اتحادیه اروپا یا منطقه اقتصادی اروپا را به دست می آورند و می توانند در رأی گیری انتخابات پارلمان اروپا شرکت کنند.
تمام افرادی که بین روز ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۴ تا ۱ اوت ۱۹۸۹ در مالت به دنیا آمده اند، بدون در نظر گرفتن تابعیت والدین آنها، به طور خودکار در بدو تولد شهروند مالت محسوب گردیده اند. افرادی که از آن تاریخ به بعد در مالت به دنیا آمده اند در صورتی شهروند محسوب می گردند که حداقل یکی از والدین آنها شهروند مالت باشد یا در این کشور به دنیا آمده باشد. اتباع خارجی بعد از تحقق حداقل شرط اقامت ( به طور معمول پنج سال ) ممکن است با اعطای تابعیت، شهروند مالت محسوب شوند. افرادی که سرمایه گذاری مالی قابل توجهی در کشور ایجاد کنند، با کاهش شرط مدت دورهٔ اقامت مشمول تسهیل در اعطای تابعیت می شوند.
تشخیص بین مفهوم واژه شهروندی و تابعیت، همیشه در زبان انگلیسی واضح نیست و در هر کشوری مفهوم آنها متفاوت است. به طور کلی تابعیت به وابستگی قانونی فرد به دولتی مستقل اشاره دارد و اصطلاح رایجی است که در معاهدات بین المللی هنگام نشان دهی اعضای یک کشور مورد استفاده قرار می گیرد، در حالیکه واژه شهروندی به طور معمول به معنی مجموعه حقوق و وظایفی است که فرد در آن جامعه دارد. تمایز بین این دو واژه، در کشورهایی که انگلیسی زبان نیستند به طور شفاف تعریف شده است ولی در کشورهای آنگلوسفر مشخص نگردیده است. [ ۱]