قانون تابعیت لیختن اشتاین ( انگلیسی: Liechtensteiner nationality law ) شرایطی را که طبق آن یک فرد دارای تابعیت لیختن اشتاین است، مشخص می کند. قانون اصلی تعیین کننده الزامات تابعیت، قانون تصاحب و از دست دادن شهروندی است که در روز ۴ ژانویه ۱۹۳۴ اجرایی شد.
لیختن اشتاین عضو انجمن تجارت آزاد اروپا ( کوته نوشت به انگلیسی: EFTA ) و منطقه شنگن است. تمام افرادی که دارای تابعیت لیختن اشتاین هستند، اجازه زیستن و کار به صورت خودکار و دائم در هر کشور اتحادیه اروپا ( کوته نوشت به انگلیسی: EU ) یا انجمن تجارت آزاد اروپا ( کوته نوشت به انگلیسی: EFTA ) را به دست می آورند.
هر فردی که هنگام تولد، یکی از والدین او لیختن اشتاینی باشد، بدون در نظر گرفتن محل تولد او، در بدو تولد از حق شهروندی برخوردار می گردد. اتباع خارجی بعد از زندگی در این کشور دست کم به مدت ۵ سال، چشم پوشی از هر گونه تابعیت قبلی، در حالی که با رای مردمی ساکنان محلی یک حوزهٔ شهری مورد پذیرش قرار گرفته اند، و ارائه مهارت خود در زبان آلمانی، ممکن است به حق شهروندی دست یابند.
تا اوایل قرن نوزدهم، [ ۱] سرزمین های آلمان هسته حکومت به شدت غیر متمرکز امپراتوری مقدس روم را تشکیل می داد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلیختن اشتاین عضو انجمن تجارت آزاد اروپا ( کوته نوشت به انگلیسی: EFTA ) و منطقه شنگن است. تمام افرادی که دارای تابعیت لیختن اشتاین هستند، اجازه زیستن و کار به صورت خودکار و دائم در هر کشور اتحادیه اروپا ( کوته نوشت به انگلیسی: EU ) یا انجمن تجارت آزاد اروپا ( کوته نوشت به انگلیسی: EFTA ) را به دست می آورند.
هر فردی که هنگام تولد، یکی از والدین او لیختن اشتاینی باشد، بدون در نظر گرفتن محل تولد او، در بدو تولد از حق شهروندی برخوردار می گردد. اتباع خارجی بعد از زندگی در این کشور دست کم به مدت ۵ سال، چشم پوشی از هر گونه تابعیت قبلی، در حالی که با رای مردمی ساکنان محلی یک حوزهٔ شهری مورد پذیرش قرار گرفته اند، و ارائه مهارت خود در زبان آلمانی، ممکن است به حق شهروندی دست یابند.
تا اوایل قرن نوزدهم، [ ۱] سرزمین های آلمان هسته حکومت به شدت غیر متمرکز امپراتوری مقدس روم را تشکیل می داد. [ ۲]
