قانون اساسی مالزی

قانون اساسی مالزی ( به انگلیسی: Constitution of Malaysia ) ( مالایی : Perlembagaan Persekutuan Malaysia ) که در سال ۱۹۵۷ به اجرا درآمد، بالاترین قانون مالزی است و در مجموع شامل ۱۸۳ ماده است. [ ۱] این قانون یک سند مکتوبی است که تحت تأثیر دو سند قبلی، توافقنامه فدراسیون مالایا ۱۹۴۸ و قانون اساسی استقلال ۱۹۵۷، می باشد. فدراسیون در ابتدا فدراسیون مالایا نامیده شده بود ( مالایی: Persekutuan Tanah Melayu ) و زمانی که ایالت های صباح، ساراواک و سنگاپور ( اکنون مستقل شده است ) بخشی از فدراسیون گردیدند، نام فعلی مالزی برای آن انتخاب گردید. [ ۲] قانون اساسی، فدراسیون را به عنوان یک پادشاهی مشروطه مشخص نمود، با حضور یانگ دی پرتوان آگونگ به عنوان رئیس کشور که بیشتر وظایفش تشریفاتی بود. [ ۳]