قانون اساسی قطر ( عربی: دستور قطر ) عالی ترین قانون کشور قطر است. قانون اساسی قطر در همه پرسی سال ۲۰۰۳ با اکثریت قریب به اتفاق ( تقریباً ۹۸٪ ) مردم قطر به تصویب رسید و از تاریخ ۹ آوریل ۲۰۰۴ به اجرا گذاشته شده است.
... [مشاهده متن کامل]
قانون اساسی قطر مقدمه ندارد.
برخی از مهمترین مواد قانون اساسی قطر در زیر آمده است:
ماده ۱. اسلام دین رسمی کشور است و شریعت منبع اصلی قانونگذاری است. عربی زبان رسمی است. ماده ۲. دوحه پایتخت کشور است. با تصویب قانون پایتخت می تواند به هر جای دیگر منتقل شود. دولت نمی تواند قلمروهای خود واگذار کند.
ماده ۸. آل ثانی دودمان حاکم بر کشور است. فرمانروایی از پدر به پسر منتقل می شود. در صورتی که فرزند پسری نداشته باشد، فرمانروایی به هر کسی که امیر به عنوان ولیعهد خود معرفی کرده باشد می رسد. ماده ۹. ولیعهد باید مسلمان و از مادری مسلمان و قطری باشد.
ماده ۱۶. اگر ولیعهد در حالی که کمتر از ۱۸ سال سن به ریاست کشور برسد، فرمانروایی باید در اختیار شورای نیابت سلطنت قرار گیرد که اکثریت اعضا آن از خانواده ثانی باشند.
ماده ۲۲. دولت باید به جوانان اهمیت داده و از آنها در برابر فساد، استثمار و بدبختی های جسمی، ذهنی و روانی محافظت کند. دولت همچنین با آموزش صحیح باید شرایط مناسب برای توسعه توانایی های آنها را در همه زمینه ها فراهم کند. ماده ۲۳. دولت باید برای گسترش آموزش تلاش و آن را تشویق و تضمین کتد.
ماده ۲۷. اموال خصوصی محافظت شده هستند. ماده ۲۹. ثروت طبیعی و منابع آن اموال دولت است.
ماده ۳۴. شهروندان قطر باید در حقوق و وظایف عمومی برابر باشند. ماده ۳۵. همه افراد نزد قانون برابرند و نباید به خاطر جنسیت، نژاد، زبان یا مذهب مورد تبعیض قرار گیرند.
ماده ۳۶. آزادی شخصی تضمین شده است. شکنجه طبق قانون مجازات خواهد شد. ماده ۳۷. حریم خصوصی افراد محافظت شده است.
ماده ۴۷. آزادی بیان مطابق با شرایط مندرج در قانون تضمین شده است. ماده ۴۸. آزادی مطبوعات تضمین شده است.
ماده ۴۹. همه شهروندان حق تحصیل دارند. ماده ۵۵. وجوه عمومی مصون هستند.
ماده ۵۷. همه افرادی که در کشور زندگی می کنند بایستی از نظم عمومی و اخلاق پیروی کنند. ماده ۵۸. استرداد پناهندگان سیاسی ممنوع است. شرایط اعطای پناهندگی سیاسی را قانون تعیین می کند.
ماده ۶۴. امیر رئیس کشور است. او باید مورد احترام همگان باشد. ماده ۶۶. امیر کشور را در داخل، خارج و در روابط بین الملل نمایندگی می کند.
... [مشاهده متن کامل]
قانون اساسی قطر مقدمه ندارد.
برخی از مهمترین مواد قانون اساسی قطر در زیر آمده است:
ماده ۱. اسلام دین رسمی کشور است و شریعت منبع اصلی قانونگذاری است. عربی زبان رسمی است. ماده ۲. دوحه پایتخت کشور است. با تصویب قانون پایتخت می تواند به هر جای دیگر منتقل شود. دولت نمی تواند قلمروهای خود واگذار کند.
ماده ۸. آل ثانی دودمان حاکم بر کشور است. فرمانروایی از پدر به پسر منتقل می شود. در صورتی که فرزند پسری نداشته باشد، فرمانروایی به هر کسی که امیر به عنوان ولیعهد خود معرفی کرده باشد می رسد. ماده ۹. ولیعهد باید مسلمان و از مادری مسلمان و قطری باشد.
ماده ۱۶. اگر ولیعهد در حالی که کمتر از ۱۸ سال سن به ریاست کشور برسد، فرمانروایی باید در اختیار شورای نیابت سلطنت قرار گیرد که اکثریت اعضا آن از خانواده ثانی باشند.
ماده ۲۲. دولت باید به جوانان اهمیت داده و از آنها در برابر فساد، استثمار و بدبختی های جسمی، ذهنی و روانی محافظت کند. دولت همچنین با آموزش صحیح باید شرایط مناسب برای توسعه توانایی های آنها را در همه زمینه ها فراهم کند. ماده ۲۳. دولت باید برای گسترش آموزش تلاش و آن را تشویق و تضمین کتد.
ماده ۲۷. اموال خصوصی محافظت شده هستند. ماده ۲۹. ثروت طبیعی و منابع آن اموال دولت است.
ماده ۳۴. شهروندان قطر باید در حقوق و وظایف عمومی برابر باشند. ماده ۳۵. همه افراد نزد قانون برابرند و نباید به خاطر جنسیت، نژاد، زبان یا مذهب مورد تبعیض قرار گیرند.
ماده ۳۶. آزادی شخصی تضمین شده است. شکنجه طبق قانون مجازات خواهد شد. ماده ۳۷. حریم خصوصی افراد محافظت شده است.
ماده ۴۷. آزادی بیان مطابق با شرایط مندرج در قانون تضمین شده است. ماده ۴۸. آزادی مطبوعات تضمین شده است.
ماده ۴۹. همه شهروندان حق تحصیل دارند. ماده ۵۵. وجوه عمومی مصون هستند.
ماده ۵۷. همه افرادی که در کشور زندگی می کنند بایستی از نظم عمومی و اخلاق پیروی کنند. ماده ۵۸. استرداد پناهندگان سیاسی ممنوع است. شرایط اعطای پناهندگی سیاسی را قانون تعیین می کند.
ماده ۶۴. امیر رئیس کشور است. او باید مورد احترام همگان باشد. ماده ۶۶. امیر کشور را در داخل، خارج و در روابط بین الملل نمایندگی می کند.
