قانون اساسی سوئد

قانون اساسی سوئد ( سوئدی: grundlagar ) عالی ترین قانون کشور سوئد است. این قانون شامل چهار سند قانونی اساسی می باشد.
• در سال ۱۸۱۰فرمان جانشینی ( سوئدی: Successionsordningen )
• در سال ۱۹۴۹فرمان آزادی مطبوعات ( سوئدی: Tryckfrihetsförordningen )
• در سال ۱۹۷۴ ابزار حکومت ( سوئدی: Regeringsformen )
• در سال ۱۹۹۱ قانون عالی آزادی بیان ( سوئدی: Yttrandefrihetsgrundlagen )
همچنین قانونی خاص وجود دارد که شامل سازمان های داخلی و شیوه عمل مجلس ریکسداگ می شود. با اینکه این قانونی بخشی از قانون اساسی محسوب نمی شود، اما همان رویه اصلاح قانون اساسی برای اصلاح آن بکار می رود، بدون اینکه نیاز به رفراندوم باشد. [ ۱]
• 1974 فرمان ریکسداگ ( سوئدی: Riksdagsordningen )
برای اصلاح یا تجدید نظر در قوانین بنیادی، مجلس ریکسداگ باید در دو دوره اصلاحات را مورد تایید قرار دهد و در بین این دو باید یک انتخابات سراسری بگزار شود. [ ۱]
↑ ۱٫۰ ۱٫۱ de Meij, Jan ( 2004 ) . Prakke, Lucas; Kortmann, Constantijn ( eds. ) . Constitutional Law of 15 EU Member States. Kluwer. p.   808. ISBN  9013012558.
• Regeringsform ( ۱۹۷۴ ) – در ویکی نبشته ( به سوئدی )
• اسناد تاریخی سوئد – در ویکی نبشته
• قانون اساسی – در وبگاه ریکسداگ
• قانون اساسی سوئد در وبگاه دولت
• قانون اساسی سوئد
• قانون اساسی بر پایه کشور
• قانون در ۱۸۰۹ ( میلادی )
• اسناد رسمی سوئد
• مقاله های دارای واژگان به زبان سوئدی