قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان عالی ترین سند حقوقی در جمهوری اسلامی افغانستان بود. این قانون دارای ۱۲ فصل و ۱۶۲ ماده می باشد. کار بررسی و تصویب این قانون در لویه جرگهٔ قانون اساسی، در ۲۲ قوس ۱۳۸۲ آغاز شد و در ۱۴ جدی همان سال به تصویب رسید. در این قانون به دموکراسی، حقوق فردی و انتخابات به خوبی توجه شده است. همچنین به منظور جلوگیری از کودتا، منصوبان قوای مسلح افغانستان حق اشتراک در هیچ یک از احزاب سیاسی را ندارند. این قانون در یک جلد که دارای ۲۸۶ صفحه می باشد در مطبعهٔ دولتی به چاپ رسید. قانون اساسی تنظیم کنندهٔ یک شهر و مدافع حقوق مردم می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
برای نخستین بار در تاریخ افغانستان در سال ۱۳۰۳ ه. خ در دوران سلطنت شاه امان الله قانونی به نام «نظامنامه» به نشر رسید، که به سلسلهٔ این نظام نامه، دولت های مختلف روی کار آمده و تغییرات در قانون به وجود آوردند.
• ۱. نظام نامهٔ دولتی عالیه افغانستان: این نظام نامه در ۷۳ ماده در ۱۰ حوت سال ۱۳۰۱ ه. خ از طرف لویه جرگهٔ مشرقی و در ۲۰ حمل سال ۱۳۰۲ ه. خ از طرف لویه جرگهٔ پغمان به تصویب رسید.
• ۲. اصول اساسی دولت عالیهٔ افغانستان: در زمان محمد نادر شاه خان در ماه میزان ۱۳۰۹ ه. خ در ۱۱۰ ماده به تصویب رسید.
• ۳. قانون اساسی ۱۳۴۳ ه. خ: این قانون در ۲۹ سنبلهٔ سال ۱۳۴۳ در یازده فصل ۱۲۸ ماده در زمان محمد ظاهر شاه به تصویب لویه جرگه رسید.
• ۴. قانون اساسی ۱۳۵۵ ه. خ: این قانون در زمان زمامداری محمد داود خان در ۱۳ فصل ۱۳۶ ماده در ۲۵ دلو ۱۳۵۵ از طرف لویه جرگه به تصویب رسید.
• ۵. اصول اساسی جمهوری دموکراتیک افغانستان، ۱۳۵۹ ه. خ: این اصول به طور موقت پس از فیصلهٔ شورای انقلابی ج. د. ا در ۶۸ ماده به تاریخ ۲۵ حمل سال ۱۳۵۹ ه. خ در زمان ببرک کارمل به تصویب رسید.
• ۶. قانون اساسی ۱۳۶۶ ه. خ: این قانون در ۸ قوس سال ۱۳۶۶ در ۱۳ فصل ۱۳۹ ماده در زمان زمامداری دکتور محمد نجیب الله از طرف لویه جرگه به تصویب رسید.
• ۷. قانون اساسی ۱۳۶۹: این قانون در واقع تعدیل قانون ۱۳۶۶ می باشد. این قانون در ۸ جوزا سال ۱۳۶۹ به تصویب رسید.
• ۸. در ۸ ثور ۱۳۷۱ حکومت مجاهدین به ریاست صبغت الله مجددی و در اسد ۱۳۷۱ حکومت برهان الدین ربانی در افغانستان روی کار آمد که تا سقوط نظام طالبان مجاهدین از قانون اساسی دکتر محمد نجیب الله با تغیرات کلمات دینوی استفاده می کردند.
• ۹. امارات اسلامی طالبان قانون اساسی نداشتند.
• ۱۰. قانون اساسی ۱۳۸۲: این قانون در ۱۲ فصل ۱۶۲ ماده در تاریخ ۲۲ قوس تا ۱۴ جدی سال ۱۳۸۲ از طرف لویه جرگه به تصویب رسید. این قانون در زمان زمامداری حامد کرزی رئیس جمهوری انتقالی دولت جمهوری اسلامی افغانستان تصویب گردید.
... [مشاهده متن کامل]
برای نخستین بار در تاریخ افغانستان در سال ۱۳۰۳ ه. خ در دوران سلطنت شاه امان الله قانونی به نام «نظامنامه» به نشر رسید، که به سلسلهٔ این نظام نامه، دولت های مختلف روی کار آمده و تغییرات در قانون به وجود آوردند.
• ۱. نظام نامهٔ دولتی عالیه افغانستان: این نظام نامه در ۷۳ ماده در ۱۰ حوت سال ۱۳۰۱ ه. خ از طرف لویه جرگهٔ مشرقی و در ۲۰ حمل سال ۱۳۰۲ ه. خ از طرف لویه جرگهٔ پغمان به تصویب رسید.
• ۲. اصول اساسی دولت عالیهٔ افغانستان: در زمان محمد نادر شاه خان در ماه میزان ۱۳۰۹ ه. خ در ۱۱۰ ماده به تصویب رسید.
• ۳. قانون اساسی ۱۳۴۳ ه. خ: این قانون در ۲۹ سنبلهٔ سال ۱۳۴۳ در یازده فصل ۱۲۸ ماده در زمان محمد ظاهر شاه به تصویب لویه جرگه رسید.
• ۴. قانون اساسی ۱۳۵۵ ه. خ: این قانون در زمان زمامداری محمد داود خان در ۱۳ فصل ۱۳۶ ماده در ۲۵ دلو ۱۳۵۵ از طرف لویه جرگه به تصویب رسید.
• ۵. اصول اساسی جمهوری دموکراتیک افغانستان، ۱۳۵۹ ه. خ: این اصول به طور موقت پس از فیصلهٔ شورای انقلابی ج. د. ا در ۶۸ ماده به تاریخ ۲۵ حمل سال ۱۳۵۹ ه. خ در زمان ببرک کارمل به تصویب رسید.
• ۶. قانون اساسی ۱۳۶۶ ه. خ: این قانون در ۸ قوس سال ۱۳۶۶ در ۱۳ فصل ۱۳۹ ماده در زمان زمامداری دکتور محمد نجیب الله از طرف لویه جرگه به تصویب رسید.
• ۷. قانون اساسی ۱۳۶۹: این قانون در واقع تعدیل قانون ۱۳۶۶ می باشد. این قانون در ۸ جوزا سال ۱۳۶۹ به تصویب رسید.
• ۸. در ۸ ثور ۱۳۷۱ حکومت مجاهدین به ریاست صبغت الله مجددی و در اسد ۱۳۷۱ حکومت برهان الدین ربانی در افغانستان روی کار آمد که تا سقوط نظام طالبان مجاهدین از قانون اساسی دکتر محمد نجیب الله با تغیرات کلمات دینوی استفاده می کردند.
• ۹. امارات اسلامی طالبان قانون اساسی نداشتند.
• ۱۰. قانون اساسی ۱۳۸۲: این قانون در ۱۲ فصل ۱۶۲ ماده در تاریخ ۲۲ قوس تا ۱۴ جدی سال ۱۳۸۲ از طرف لویه جرگه به تصویب رسید. این قانون در زمان زمامداری حامد کرزی رئیس جمهوری انتقالی دولت جمهوری اسلامی افغانستان تصویب گردید.
