قامر

لغت نامه دهخدا

قامر. [ م ِ ] ( ع ص ) قمارباز. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

قامرت قمری مُقامرةً لم اقمرها قمراً.
. . ـ
با
غامر
مغامره
غار
قار
غر
غرو
مقمرة
مغمرة
مکفرة
کار
کامر
مقامر
مقام
مغامر
مغار
مکار
. . .
اشتباه نگیرید.
لأننی علمت بالأمس أنه قامر منذ عهد قریب، وخسر فی مقامرته کثیرًا،
منفلوطی، صفوة المولفات الکاملة العبرات الفضیلة، ص١٠٠