قالی کاشان گونه ای قالی ایرانی است که در کاشان تولید می شود. سالانه بیش از ۱۵۰۰ متر فرش دستباف در کاشان تولید می شود. بناست موزهٔ فرش نیز در کاشان پایه گذاری شود. ۶۵ درصد تولید فرش ماشینی ایران در کاشان و ۷۰ درصد صادرات فرش ماشینی ایران از کاشان صورت می گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
فرش کاشان از زیباترین فرشهای ایران می باشد.
در کاشان نقشه های مختلفی بافته می شود که ممکن است این طرح ها، اصالتاً از نقاط دیگر کشور وارد کاشان شده باشد، اما به طور کلی و بررسی های صورت گرفته بر نقشه های قدیمی و جدید، عمده فرش های بافته شده در کاشان به ۸ سبک اصلی تقسیم می شود.
این طرح به احتمال زیاد از نقش جلدهای چرمی کتاب های قدیمی و برخی کاشی کاری های مساجد و مدارس الهام گرفته شده است و حداقل از دوره صفویه در طراحی فرش ایران مرسوم بوده و یکی از عمومی ترین سبک های نقشه فرش در کاشان است که در مناطق دیگری همچون یزد، کاشمر، اردستان و کشور مصر نیز از آن تقلید کرده اند.
طرح افشان نقشه خاص و محبوبی است که بدون ترنج و محراب یا لچک بوده و از گل و بوته های بزرگ و کوچک و خطوط منحنی اسلیمی متن تشکیل شده و با نوار حاشیه احاطه شده است. طرح افشان که از طرح های فرعی شاه عباسی است، به طرح سرتاسری شاه عباسی نیز معروف است. از نوع های ویژه آن می توان افشان شکسته، افشان دسته گلی، افشان حیوان دار، افشان اسلیمی و افشان ترنج دار را نام برد. از نامداران نقشه کش این طرح به میرزا عباس صنیعی و پسرش محمد صنیعی می توان اشاره کرد.
طرح گلدانی و درختی یکی از اصیل ترین نقشه های کاشان است که پیشینه ای دراز دارد. قالی های طرح گلدانی معروف دوران صفویه منسوب به جوشقان کاشان است. در حال حاضر این طرح در کاشان و منطقه ابوزیدآباد و بیشتر به صورت قالیچه بافته می شود. نوعی از این طرح به نام «حاج خانمی» نیز در کاشان و نطنز بافته می شود. این طرح انواع مختلف دارد و از ویژگی های آن این است که تکراری نبوده و سرتاسر بوم را گلدان یا درختی می پوشاند. برخی نقشه های دبیرالصنایع از این نوع است. نقشه های شادسر ابوزید آباد نیز عمدتاً گلدانی و درختی است.
طرح محرابی از آن جهت که تداعی کننده محراب مسجد است، به آن نام مشهور گردیده و بیشترین کاربرد آن نیز استفاده در مساجد می باشد. قسمت بالای بوم یا زمینه، قوس محراب طراحی می گردد که عمدتاً حالت دوم لچک را دارد و نوار حاشیه نیز زمینه فرش را احاطه می کند. ممکن است خطی از قرآن، حدیث یا اسماء متبرکه در قوس محراب یا جای سجده و بعضاً در حاشیه فوقانی یا تا نیمه حاشیه های راست و چپ نیز نوشته شود. در متن و حاشیه نیز از نگاره های جانوران، پرندگان و انسان به هیچ رو استفاده نمی شود تا برای نمازگزار اشکالی ایجاد نکند.
... [مشاهده متن کامل]
فرش کاشان از زیباترین فرشهای ایران می باشد.
در کاشان نقشه های مختلفی بافته می شود که ممکن است این طرح ها، اصالتاً از نقاط دیگر کشور وارد کاشان شده باشد، اما به طور کلی و بررسی های صورت گرفته بر نقشه های قدیمی و جدید، عمده فرش های بافته شده در کاشان به ۸ سبک اصلی تقسیم می شود.
این طرح به احتمال زیاد از نقش جلدهای چرمی کتاب های قدیمی و برخی کاشی کاری های مساجد و مدارس الهام گرفته شده است و حداقل از دوره صفویه در طراحی فرش ایران مرسوم بوده و یکی از عمومی ترین سبک های نقشه فرش در کاشان است که در مناطق دیگری همچون یزد، کاشمر، اردستان و کشور مصر نیز از آن تقلید کرده اند.
طرح افشان نقشه خاص و محبوبی است که بدون ترنج و محراب یا لچک بوده و از گل و بوته های بزرگ و کوچک و خطوط منحنی اسلیمی متن تشکیل شده و با نوار حاشیه احاطه شده است. طرح افشان که از طرح های فرعی شاه عباسی است، به طرح سرتاسری شاه عباسی نیز معروف است. از نوع های ویژه آن می توان افشان شکسته، افشان دسته گلی، افشان حیوان دار، افشان اسلیمی و افشان ترنج دار را نام برد. از نامداران نقشه کش این طرح به میرزا عباس صنیعی و پسرش محمد صنیعی می توان اشاره کرد.
طرح گلدانی و درختی یکی از اصیل ترین نقشه های کاشان است که پیشینه ای دراز دارد. قالی های طرح گلدانی معروف دوران صفویه منسوب به جوشقان کاشان است. در حال حاضر این طرح در کاشان و منطقه ابوزیدآباد و بیشتر به صورت قالیچه بافته می شود. نوعی از این طرح به نام «حاج خانمی» نیز در کاشان و نطنز بافته می شود. این طرح انواع مختلف دارد و از ویژگی های آن این است که تکراری نبوده و سرتاسر بوم را گلدان یا درختی می پوشاند. برخی نقشه های دبیرالصنایع از این نوع است. نقشه های شادسر ابوزید آباد نیز عمدتاً گلدانی و درختی است.
طرح محرابی از آن جهت که تداعی کننده محراب مسجد است، به آن نام مشهور گردیده و بیشترین کاربرد آن نیز استفاده در مساجد می باشد. قسمت بالای بوم یا زمینه، قوس محراب طراحی می گردد که عمدتاً حالت دوم لچک را دارد و نوار حاشیه نیز زمینه فرش را احاطه می کند. ممکن است خطی از قرآن، حدیث یا اسماء متبرکه در قوس محراب یا جای سجده و بعضاً در حاشیه فوقانی یا تا نیمه حاشیه های راست و چپ نیز نوشته شود. در متن و حاشیه نیز از نگاره های جانوران، پرندگان و انسان به هیچ رو استفاده نمی شود تا برای نمازگزار اشکالی ایجاد نکند.
