قالهر. [ ] ( اِخ ) دهی است از دهات کاشان از نواحی ازدهار ( اردهار ) که تا ابروز ده فرسنگ فاصله دارد. این ده کوهی است که از یک سوی آن قطره های آب مانند عرق از بدن میچکد. روستائیان آن سامان درروزی از روزهای تیرماه در این نقطه گرد آیند و با هریک از آنان ظرفی است و هر یک پس از دیگری به آن کوه نزدیک میشود، و با تخته سنگی که در دست دارد بر آن میکوبد و میگوید: ای بیدخت ؛ مرا از آب خود سیراب کن.من آن را برای درمان فلان درد میخواهم ! پس ظرف خود را از چکه های آب پر میکند و در تمام سال برای درمان دردها بکار میبرد و درمان مییابد. ( ترجمه محاسن اصفهان چ مجلس ص 16 و 17 ). و این قلعه بنزدیک قالهر است و قلعه بلند و حصین و محکم است. ( تاریخ قم ص 73 ).
