قالب گیری بادی ( به انگلیسی: Blow molding ) یک فرایند تولید است که در تولید قطعات پلاستیکی توخالی مانند بطری های پلاستیکی به کار می رود. قالب گیری بادی به سه صورت انجام می شود: قالب گیری بادی اکستروژن، قالب گیری بادی تزریقی، قالبگیری بادی تزریق کششی.
فرایند قالب گیری بادی با گرم کردن پلاستیک و ایجاد لقمه اولیه آغاز می شود، لقمه اولیه به صورت یه استوانه یک سر آزاد دارای روزنه است که هوا می تواند از آن عبور کند، سپس لقمه داخل قالب قرار می گیرد و باد در آن دمیده می شود، فشار باد پلاستیک را هل داده و به دیواره قالب می چسباند، پس از خنک شدن پلاستیک و سرد شدن آن قالب باز شده و قطعه خارج می شود. در دو روش دیگر لقمه از تزریق در قالب مخصوص ایجاد می شود در مرحله دمیده شدن روش آخر یعنی قالبگیری بادی تزریقی کششی یک میله لقمه گرم شده را می کشد و در همین حال هوا در آن دمیده می شود.
ایده این روش در اصل از ایده دمیدن در شیشه مذاب آمده است. قالبگیری بادی مواد پلاستیکی در اواخر سال های ۱۸۸۰ شروع شد و بین سال های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ کمپانی Hartford Empire قطعاتی همچون تزئینات درخت کریسمس را تولید کردند. تا اواخر ۱۹۴۰ تیراژهای تولید محدود بودند و به همین خاطر این روش گسترش چندانی پیدا نکرد، هنگامی که تیراژهای تولید افزایش یافتند این روش گسترش یافت. مکانیزم های مورد نیاز برای ایجاد قطعات تو داخلی در گذشته ساخته شده بودند و پس از اختراع پلاستیک، شیشه که بسیار شکننده است در بعضی کاربردها با پلاستیک جایگزین شد. اولین بار تولید انبوه بطری های پلاستیکی در سال ۱۹۳۹ در آمریکا انجام شد، به فاصله کمی آلمان شروع به استفاده از این فرایند کرد و اکنون از پیشتازان این فرایند می باشد.
۱ - قالبگیری بادی اکستروژن
۲ – قالبگیری بادی تزریقی
۳ - قالبگیری بادی کشش تزریقی
در این روش پلاستیک ذوب شده و سپس به شکل لقمه اکسترود می شود سپس این لقمه به داخل قالب رفته و باد داخل آن با فشار دمیده می شود، پس از سرد شدن قالب باز شده و قطعه خارج می شود. این فرایند به دو صورت انجام می شود یکی پیوسته و یکی متناوب، در فرایند پیوسته گرانول های پلاستیک به طور پیوسته اکسترود شده و لقمه های اولیه تولید می شود، سپس وارد قالب شده و در آن ها هوا با فشار دمیده می شود. در فرایند متناوب ابتدا رزوه بالای لقمه ایجاد شده سپس با تزریق لقمه ایجاد می شود و سپس در آن دمیده می شود. در قالبگیری پیوسته وزن لقمه باعث تغییر ضخامت آن می شود و یجاد ضخامت یکنواخت را دشوار می سازد، برای حل این مشکل با سیستم های هیدرولیکی به سرعت لقمه را از قالب خارج می کنند تا اثر وزن بر روی ضخامت دیواره ها حداقل شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرایند قالب گیری بادی با گرم کردن پلاستیک و ایجاد لقمه اولیه آغاز می شود، لقمه اولیه به صورت یه استوانه یک سر آزاد دارای روزنه است که هوا می تواند از آن عبور کند، سپس لقمه داخل قالب قرار می گیرد و باد در آن دمیده می شود، فشار باد پلاستیک را هل داده و به دیواره قالب می چسباند، پس از خنک شدن پلاستیک و سرد شدن آن قالب باز شده و قطعه خارج می شود. در دو روش دیگر لقمه از تزریق در قالب مخصوص ایجاد می شود در مرحله دمیده شدن روش آخر یعنی قالبگیری بادی تزریقی کششی یک میله لقمه گرم شده را می کشد و در همین حال هوا در آن دمیده می شود.
ایده این روش در اصل از ایده دمیدن در شیشه مذاب آمده است. قالبگیری بادی مواد پلاستیکی در اواخر سال های ۱۸۸۰ شروع شد و بین سال های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ کمپانی Hartford Empire قطعاتی همچون تزئینات درخت کریسمس را تولید کردند. تا اواخر ۱۹۴۰ تیراژهای تولید محدود بودند و به همین خاطر این روش گسترش چندانی پیدا نکرد، هنگامی که تیراژهای تولید افزایش یافتند این روش گسترش یافت. مکانیزم های مورد نیاز برای ایجاد قطعات تو داخلی در گذشته ساخته شده بودند و پس از اختراع پلاستیک، شیشه که بسیار شکننده است در بعضی کاربردها با پلاستیک جایگزین شد. اولین بار تولید انبوه بطری های پلاستیکی در سال ۱۹۳۹ در آمریکا انجام شد، به فاصله کمی آلمان شروع به استفاده از این فرایند کرد و اکنون از پیشتازان این فرایند می باشد.
۱ - قالبگیری بادی اکستروژن
۲ – قالبگیری بادی تزریقی
۳ - قالبگیری بادی کشش تزریقی
در این روش پلاستیک ذوب شده و سپس به شکل لقمه اکسترود می شود سپس این لقمه به داخل قالب رفته و باد داخل آن با فشار دمیده می شود، پس از سرد شدن قالب باز شده و قطعه خارج می شود. این فرایند به دو صورت انجام می شود یکی پیوسته و یکی متناوب، در فرایند پیوسته گرانول های پلاستیک به طور پیوسته اکسترود شده و لقمه های اولیه تولید می شود، سپس وارد قالب شده و در آن ها هوا با فشار دمیده می شود. در فرایند متناوب ابتدا رزوه بالای لقمه ایجاد شده سپس با تزریق لقمه ایجاد می شود و سپس در آن دمیده می شود. در قالبگیری پیوسته وزن لقمه باعث تغییر ضخامت آن می شود و یجاد ضخامت یکنواخت را دشوار می سازد، برای حل این مشکل با سیستم های هیدرولیکی به سرعت لقمه را از قالب خارج می کنند تا اثر وزن بر روی ضخامت دیواره ها حداقل شود.
wiki: قالب گیری بادی