قالب گیری

قالب گیری (الکترونیک). در علم الکترونیک، قالب گیری ( به انگلیسی: Potting ) فرایند پُرکردن یک مجموعه الکترونیکی کامل با یک ترکیب جامد یا ژلاتینی برای مجموعه های ولتاژ - بالا با حذف پدیده های گازی مانند تخلیه کرونا، برای مقاومت در برابر ضربه و ارتعاش و حذف آب، رطوبت یا عوامل خورنده. پلاستیک های گرماسخت یا ژل های لاستیکی سیلیکونی اغلب استفاده می شوند، اگرچه رزین های اپوکسی نیز بسیار رایج هستند. وقتی از رزین های اپوکسی استفاده می شود، معمولاً درجات کلرید کم مشخص می شود. [ ۱] بسیاری از جاها برای محافظت از قطعات الکترونیکی حساس در برابر ضربه، ارتعاش و سیم های شل استفاده از یک محصول قالب گیری را توصیه می کنند. [ ۲]
در فرایند قالب گیری، یک مجموعه الکترونیکی درون قالب ( یعنی «ظرف»[ ۳] ) قرار می گیرد که سپس با یک ترکیب مایع عایق پُر می شود که سفت می شود و به طور دائم از مجموعه محافظت می کند.
به عنوان یک جایگزین، بسیاری از مونتاژهای برد مدار به جای قالب گیری، مجموعه هایی را با یک لایه پوشش همدیس شفاف می پوشانند. [ ۴] پوشش همدیس بیشتر مزایای قالب گیری را به همراه دارد و بازرسی، آزمایش و تعمیر آن سبک تر و آسان تر است. روکش های همدیس را می توان به صورت مایع یا از فاز بخار متراکم شده، بکار برد.

قالب گیری (پلاستیک). قالب در فرآیندهای پلیمری، فلزی محدود کننده یا کانالی است که توانایی ایجاد یک پروفیل با مقطع ثابت به یک جریان از مایع پلیمر را دارد. این مسئله، برای فرآیندهای شکلی دهی مداوم اشکال مانند ورق ها ، فیلم ها ، لوله ها ، میله ها و دیگر پروفیل های پیچیده مورد استفاده قرار میگیرد. در مقابل فرایند زنجیره ای ( غیر ثابت ) مانند قالب تزریق، این یک فرآیند پیوسته است و امکان تولید مداوم ( با فرض تأمین ثابت ذوب پلیمر ) را فراهم می کند.
تشکیل قالب به معمولا بلافاصله بعد از خارج شدن ذوب پلیمر از اکسترودر اتفاق می افتد. بنیادی ترین فرآیند شامل هدایت جریان مذاب پلیمر تحت فشار از طریق یک قالب است که در سه منطقه جدا از هم وجود دارد: منیفولد ، رویکرد و لب. این فرآیند ممکن است باتوجه به نوع فرایند قالب و اکستروژن به طور قابل توجهی متفاوت باشد. [ ۱]
دو نوع عمده قالب وجود دارد که در ورق تخت اکستروژن T شکل و آویز کت استفاده می شود. قالب T شکل شامل دو بازوی گسترش یافته از زاویه قائم از کانال اکستروژن اولیه است. این بازوها دارای شکاف کوچکی در طول خود هستند تا اجازه دهند ذوب پلیمر از درون عبور کند. سپس مذاب با رویکرد کوتاه و صاف قبل از آنکه از طریق لبهای قالب برده شود، نازک می شود. [ ۲]
طراحی جدیدتر، قالبی شبیه به آویز کت است. تفاوت این قالب با قالب T این گونه است که، بازوها از جهت ورودی در زاویه قائم نیستند. در عوض، بازوها در زاویه کمتری قرار دارند و دربیشتر موارد، منحنی هستند. بازوها همچنین، دارای قطر متغیر هستند و به شعاع کوچکتر از کانال ورودی، کاهش میابند. قسمت نزدیک به آویزها بلندتر از نمونه های T شکل آنها است، و هرگونه غیر یکنواختی، جریان را بیشتر کاهش می دهد. سرانجام، مذاب مانند لب از طریق لب ها خارج می شود.
ساخت فیلم پلاستیکی به منظور تهیه محصولاتی مانند کیسه های خرید و ورق های پیوسته، با استفاده از خط فیلم دمیده شده انجام میشود. [ ۳] ذوب پلیمری حاصل از اکسترودر از طریق قالب قائم با دهانه حلقه تغذیه می شود. بسته به الزامات نهایی کیفیت فیلم و خواص مذاب پلیمر، از قالب های گوناگونی میتوان بهره جست که عبارتند از  : قالب های عنکبوتی ، قالب های ضربدری و قالب های مارپیچی.
قالب عنکبوت متشکل از یک سنبه درونی است که توسط چندین پایه به دیواره خارجی قالب، وصل می شود، و به صورت میانگین میتوان گفت که یک طراحی پیچیده است. فیلم حاصل، از هرجایی که پایه ها وجود داشته باشد، دارای خطوط جوشکاری خواهد بود. این خطوط جوش ضعیف تر از پلیمر پیرامون هستند و نیز ممکن است دارای خواص نوری مختلفی مانند مه باشند. این ضعف در اثر بهبود ناقص ماتریس مولکولی پلیمر ایجاد می شود. علاوه بر این، یک شیب فشار تولید شده توسط پایه های عنکبوت باعث تورم غیر یکنواخت می شود.

قالب گیری (moulding)
کاربرد الگو، فرم مجوّف، یا قالب مادر برای شکلی خاص بخشیدن به مادۀ شکل پذیر یا مایع. از این روش بیشتر برای شکل دادن به پلاستیک، گِل، و شیشه استفاده می شود. قالب گیری فلزات، ریخته گری نام دارد. در قالب گیری تزریقی، برای مثال پلاستیک مایع را درون قالبی در آب خنک تزریق می کنند، وقتی که پلاستیک سفت شد شکل قالب را به خود می گیرد. در قالب گیری بادی، هوا به درون حباب پلاستیک مایعِ درون قالب دمیده می شود. در قالب گیری فشاری، پودر رزین مصنوعی، هم زمان گرم و به درون قالب فشرده می گردد.