قاقزان. [ ق ُ / ق ِ ] ( اِخ ) ثغری ( حدی ) از نواحی قزوین که در آن تندبادهای سخت میوزد. طرماح گوید: یُفِج ﱡالریح فج القاقزان. ( معجم البلدان ج 7 ص 16 ). از بلوکات قزوین که در شمال غربی آن شهر واقعاست. قریه مهم آن قاقزان ، مسکن ایل کاکاوند است.
