قاف و لام. [ ف ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) کنایه از «قل ». اشاره است به آیه ٔ: اذا قضی امراً فانما یقول له کن فیکون. ( قرآن 117/2 و 47/3 ) : آن با و نا شکن که به تعریف او گرفت هم قاف و لام رونق و هم کاف و نون بها.
خاقانی.
فرهنگ فارسی
( اسم ) مراد قل است اشاره بایه اذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون . ( سوره ۲ آیه ۱۱۱ و سوره ۳ آیه ۴۲ )