قاعس. [ ع ِ ] ( ع ص ) نقیض حدب است. گود و فرورفته. ابن اعرابی گوید: اقعس کسی است که پشتش فرورفته و گردنش برگشته است. ( معجم البلدان ). قاعس. [ ع ِ ] ( اِخ ) جبال قبله. ابن سکیت گوید: قاعس و مناخ و منزل انقب ، یُؤَدین بطرف ینبع در ساحل ( بحر قلزم ) است. ( معجم البلدان ).
