قاعده چاتم هاوس

قاعدهٔ چاتم هاوس ( انگلیسی: Chatham House Rule ) قانونی برای محرمانه ماندن اطلاعات مبادله شده در طول جلسه و پنل های بحث و مناظرهٔ مسائل بحث برانگیز است که به نام ستاد مرکزی مؤسسه سلطنتی امور بین المللی ( چتم هاوس ) لندن که این قاعده از آنجا نشأت گرفت نامگذاری شده است. در جلسه هایی که بر اساس قاعدهٔ چتم هاوس برگزار شود هر کسی که به جلسه می آید می تواند از اطلاعات بحث شده استفاده کند اما مجاز به فاش کردن هویت گوینده آن اظهار نظر نیست. این قاعده جهت بازتر بودن فضای بحث طراحی شده است.
این قاعده در ماه ژوئن سال ۱۹۲۷ ایجاد و در سال ۱۹۹۲ اصلاح شد.
هنگامی که یک جلسه یا بخشی از آن تحت قانون چاتم هاوس برگزار می شود، شرکت کنندگان در استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از آنجا آزادند اما هویت یا وابستگی سخنران یا سخنرانان یا هر شرکت کنندهٔ دیگری نباید فاش شود.
گاهی اوقات به ترکیبِ «قوانین چاتم هاوس» اشاره می شود اما چاتم هاوس بیان می کند که کلمهٔ قوانین باید به صورت مفرد استفاده شود زیرا فقط یک «قانون» وجود دارد[ ۲] .
هدف این قاعده و قانون تضمین ناشناس ماندن افرادی است که در چهارچوب آنجا صحبت می کنند تا روابط بین الملل بهتری حاصل شود. اکنون این قاعده در سطح بین المللی به عنوان کمکی برای بحث آزاد استفاده می شود[ ۳] . قانون اصلیِ سال ۱۹۲۷ در اکتبر ۱۹۹۲ و سپس در سال ۲۰۰۲ اصلاح شد. چاتم هاوس این قانون را به زبان های عربی، چینی، فرانسوی، آلمانی، پرتغالی، اسپانیایی و روسی ترجمه کرده است[ ۴] .