قاطنه

لغت نامه دهخدا

( قاطنة ) قاطنة. [ طِ ن َ ] ( ع ص ) تأنیث قاطن. || ج ِ قاطن. ( منتهی الارب ).
قاطنة. [ ن َ ] ( اِخ ) شهری در جلیل که عیسی نخستین معجزه خویش مبنی بر تبدیل آب به شراب را در آنجا انجام داده : چون آب را شراب کرد در قاطنه جلیل ، و در سیم روز شد عروسی در قاطنه جلیل. ( دیاتسارون ، ص 46 ).

فرهنگ فارسی

شهری در جلیل که عیسی نخستین معجزه خویش مبنی بر تبدیل آب بشراب را در آنجا انجام داده .

پیشنهاد کاربران

بپرس