قاطن

لغت نامه دهخدا

قاطن. [ طِ ] ( ع ص ) مقیم. ( غیاث ) ( مهذب الاسماء ). اقامت کننده. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ). باشنده. متوطن. ( ناظم الاطباء ). || خادم. ج ، قُطّان و قطین و قاطنة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). خدمتکار. جج ، قُطُن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ساکن متوطن جمع : قطان

فرهنگ معین

(طِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ساکن ، متوطن . ج . قطان .

فرهنگ عمید

ساکن و مقیم در مکانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس