قاطعین

لغت نامه دهخدا

قاطعین. [ طِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ قاطع در حالت نصبی و جری. || مستأجرین. ( آنندراج ) ( ؟ ). || مسافرین. ( غیاث ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع قاطع در حالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند )

پیشنهاد کاربران

بپرس