قاطع

/qAte~/

مترادف قاطع: برا، برنده، تند، مصمم، یقین

متضاد قاطع: کند

برابر پارسی: برنده، بی چون و چرا، برا

معنی انگلیسی:
decisive, categorical, secant, cutting, trenchant, peremptory, clear, conclusive, decided, determined, emphatic, firm, hard, incisive, overwhelming, positive, precise, purposeful, stringent, strong, unqualified, vigorous

لغت نامه دهخدا

قاطع. [ طِ ] ( ع ص ) برنده. جداکننده. تیز و بران. ( ناظم الاطباء ) :
کید قاطع مگو که واصل ماست
کید چون گردد آفتاب منیر.
خاقانی.
- برهان قاطع ؛ حجة قاطع. حجتی که شبهه و شک را میبرد : منکران توحید و تمجید باریتعالی را به برهان قاطع شمشیر مسخر گردانید. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
خطی که یار تراشید و نو برون آورد
شد آصفی پی قطع تو حجة قاطع.
خواجه آصفی ( از آنندراج ).
- لبن قاطع ؛ شیر ترش زبان گز. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
|| ( اِ ) آلت قطع. ( ناظم الاطباء ). گازی که بدان جامه و چرم و جز آن برند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مقطع. شکلی که بدان قطع کرده شود. ( ناظم الاطباء ).
|| نوعی دیگر از آهن است که آب میگیرد و از آن تیغهای رومی و سقلابی و آلت زرگران و نجاران میسازند و این نوع را قاطع خوانند. ( معرفة الجواهر ).

قاطع. [ طِ ] ( ع ص ) از مرغان ، که به گرم سیر و سردسیر روند در موقعی معلوم از سال ، خلاف آید. ج ، قواطع.

قاطع. [ طِ ] ( اِخ ) طایفه ای از قبیله بنی طرف از قبائل عرب خوزستان. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 92 ).

فرهنگ فارسی

قطع کننده، برنده ، تیز، بران، قطاع جمع، قاطع الطریق: قاطع طریق، راهزن
۱ - ( اسم ) برنده جدا کننده بران جمع : قاطعین . یا حجت ( دلیل ) قاطع . یا قاطع رحم . کسی که خویشی را ببرد و پیوند قرابت بگسلد . یا قاطع طریق . راه بر راهزن جمع : قطاع طریق قاطعان طریق ۲ - آلت قطع گازی که بدان جامهچرم و جز آنرا برند ۳ - خطی که یک دایره را قطع کند ۴ - نوعی آهن است که از آن تیغهای رومی و سقلابی و آلت زرگران و نجاران می سازند . یا قاطع بودن . قطع داشتن یقین داشتن .
طایفه از قبیله بنی طرف عرب خوزستان

فرهنگ معین

(طِ ) [ ع . ] (اِفا. ) برنده ، قطع کننده .

فرهنگ عمید

۱. [مجاز] تغییرناپذیر.
۲. قطع کننده، برنده.
۳. تیز، بران.
۴. محکم، استوار.

فرهنگستان زبان و ادب

[ریاضی] ← خط قاطع

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شخص دارای قطع به حکم شرعی واقعی را قاطع گویند .
قاطع در مقابل شاک قرار دارد و به مکلفی می گویند که از راه ادله معتبر به حکم شرعی واقعی قطع پیدا کند.
حجیت قطع برای قاطع
این قطع برایش حجت است ،چه مطابق با واقع باشد و چه نباشد؛ زیرا به اعتقاد خودش به واقع رسیده و واقع برای او منکشف است یعنی قطع به منزله پنجره ای است که از آن به واقع می نگرد و حکم واقعی را به دست می آورد.
حکم قاطع
چون حجیت قطع، جعلی نیست بنابراین ، نمی توان قاطع را از عمل به قطعش منع کرد بلکه در صورت عدم مطابقت قطع او با واقع باید او را متوجه اشتباهش نمود.

جدول کلمات

برا

مترادف ها

clincher (اسم)
قاطع، متمسک شونده، قیچی کننده

trenchant (صفت)
قطعی، تیز، سخت، قاطع، برنده، نافذ، بران

secant (صفت)
قاطع، متقاطع، قطع کننده

magistral (صفت)
قطعی، قاطع، دستوری، امرانه، امری

unanswerable (صفت)
قاطع، دندان شکن، تکذیب ناپذیر، بی جواب، جواب ناپذیر

decisive (صفت)
قطعی، قاطع

definitive (صفت)
قطعی، صریح، قاطع، نهایی، معین کننده

final (صفت)
قطعی، اخرین، قاطع، نهایی، غایی، پایانی

decretive (صفت)
قطعی، بحرانی، قاطع، فرمانی

decretory (صفت)
قطعی، بحرانی، قاطع، فرمانی

categorical (صفت)
قیاسی، مطلق، قطعی، حتمی، قاطع، جزمی، بی شرط

overbearing (صفت)
مغرور، از خود راضی، قاطع، غالب، منکوب گر

categoric (صفت)
قیاسی، مطلق، قطعی، حتمی، قاطع، جزمی، بی شرط

crucial (صفت)
قاطع، وخیم، بسیار سخت

conclusive (صفت)
قطعی، قاطع، نهایی، غایی

incisive (صفت)
تیز، قاطع، برنده، نافذ، دندان پیشین، ثنایا

فارسی به عربی

حاد , حاسم , مطلق , نهائی

پیشنهاد کاربران

قاطِع: بی - چون - و - چرا، برنده، برا، برشمند، تند و تیز، جداکننده، جداگر؛ دگرناپذیر، دگرش - ناپذیر؛ استوار، پابرجا، بااراده؛ سددرسدی
برنده / تیز / تیز و بز
بجای واژه های از ریشه عربی �قاطع� و �قطعی� می توان بسته به مورد از واژه هایی پارسی چون �بُرّنده�، �تیز� و از همه باریک تر �تیز و بز� سود جست. ( در واژه نامه ی اینترنتی دهخدا افزوده شد. هفتم آذر ماه ۱۳۹۴ )
...
[مشاهده متن کامل]

برگرفته از پی نوشت نوشتاری در پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2015/12/blog - post. html

واژه قاطع صد درصد عربی است یکی دیگر از واژگان پارسی آن طبقه بندی شده می شود
هَنگُمَند، گِریزَنده برگرفته از کارواژه ی گِریزیدن= تصمیم گرفتن
قاطع یعنی محکم و چشم گیر
unfaltering
صاحب عزم ؛ بااراده. باعزم. پابرجا.
به ضِرسِ قاطع:از روی یقین، با کمال اطمینان.
ضِرس یعنی دندان و این اصطلاح دوکلمه ای وقتی به کار می رود که بخواهند از چیزی، حرفی یا کاری با قاطعیت دفاع کنند. شاید ارتباط دو کلمه ی دندان و قاطع را بتوان این گونه تفسیر کرد که مثلاً با چنگ و دندان و از روی قطع و اطمینان از حرفم دفاع می کنم.
...
[مشاهده متن کامل]

از کجا بفهمیم که ضرس با حرف ضاد نوشته می شود؟برای این کار و یادسپاری آسان تر می توان با کلمات بازی کرد، بدین صورت که یاد این جمله کنید که زیاد هم استفاده می شود به ضِرسِ قاطع عرض می کنم. خب، حالا باید بازی با کلمات را با این جمله شروع کرد ضرس باید از حرفی استفاده کند که کلمه ی عرض استفاده می کند یعنی حرف ضاد، به همین سادگی.

Authoritative
بُرشمند
جدی، بدون شوخی و خنده، محکم، مثلا:با قاطعیت حرفتو بزن یعنی با جدیت و بدون خنده و شوخی و محکم حرفتو بگو.
رفتاری که انسان دارد و در آن قدرت نه گفتن بالایی دارد و نظرات قطعی دارد .
در اوستا " هایان " در نسک : فرهنگ برابرهای پارسی واژگان بیگانه از ابوالقاسم پرتو .
کسی که از تصمیم خود منصرف نشود .
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٤)

بپرس