قاطب

لغت نامه دهخدا

قاطب. [ طِ ] ( ع ص ) درهم کشیده. ( مهذب الاسماء ). وجه قاطب ؛ روئی درهم کشیده و دندان پدید آمده. مرد ترشروی چین ابرو. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || کسی که آمیخته میکند شراب را. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) شیر بیشه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

در هم کشیده وجه قاطب

پیشنهاد کاربران

بپرس